چکیده:
هدف:پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان با زوج درمانی روایتی بر سازگاری و دلزدگی زناشویی زوجین متعارض انجام گرفت.روش شناسی:این پژوهش از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین ناسازگار مراجعه کننده به دادگاه خانواده، شوراهای حل اختلاف و مراکز مشاوره شهر تبریز در طول پاییز1395بودند.برای انتخاب نمونه آماری از بین زوجین واجد شرایط ورود به مطالعه24زوج (48 نفر) انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین و سپس زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان و زوج درمانی روایتی طی 8جلسه 90دقیقه ای برای گروه های آزمایش اجرا شد.برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه های دلزدگی زناشویی پاینز و سازگاری زناشویی اسپانیر در دو مرحله پیش و پس آزمون استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری در برنامهSPSSانجام گرفت.یافته ها:تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که گروه دریافت کننده زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان نسبت به گروه زوج درمانی روایتی و گروه کنترل؛ و همچنین گروه دریافت کننده زوج درمانی روایتی نسبت به گروه کنترل میانگین نمراتشان در پس آزمون سازگاری زناشویی افزایش و در پس آزمون دلزدگی زناشویی کاهش یافته بود.نتیجه گیری:با توجه به نتایج بدست آمده زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان با توجه به ماهیت تلفیقی خود و استفاده از مبانی و اصول اعتقادی نظریه های مختلف درمانی نسبت به زوج درمانی روایتی اثربخشی بیشتری بر افزایش سازگاری زناشویی و کاهش دلزدگی زناشویی زوجین متعارض دارد.
خلاصه ماشینی:
با توجه به نتایج به دست آمده زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان با توجه به ماهیت تلفیقی خود و استفاده از مبانی و اصول اعتقادی نظریه های مختلف درمانی نسبت به زوج درمانی روایتی اثربخشی بیشتری بر افزایش سازگاری زناشویی و کاهش دل زدگی زناشویی زوجین متعارض دارد.
بنابراین با توجه به اینکه برآورد اثربخشی هر رویکرد مداخله ای نسبت به سایر رویکردهای درمانی به جهت کمک رسانی مؤثرتر به زوجین متعارض ازجمله دغدغه های درمانگران است ، لذا هدف اصلی این پژوهش ، پاسخگویی به این سؤال بود که آیا بین اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان و زوج درمانی روایتی بر سازگاری و دل زدگی زناشویی زوجین متعارض تفاوت وجود دارد؟ روش پژوهش پژوهش حاضر از نوع مطالعات آزمایشی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل است .
(رجوع شود به تصویر صفحه) نتایج جدول ٤ نشان می دهد که با در نظر گرفتن نمرات پیش آزمون به عنوان متغیر همپراش (کمکی)، زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان (رویکرد گاتمن )، و زوج درمانی روایتی منجر به تفاوت معنیدار بین گروه های آزمایش و کنترل در متغیرهای سازگاری (٠/٩٠٩ = Prtial ٢ ,٠/٠٠٠١ >P ,٢١٤٨٣٤=F) و دل زدگی زناشویی (٠/٨٩٨ =٢ Partial , ٠٠٠٠١ >P ,١٨٩٤٩٣=F) شده است .
بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان مطرح کرد که زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان و زوج درمانی روایتی به طور معنیداری منجر به افزایش سازگاری زناشویی و کاهش دل زدگی زناشویی در گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است .