خلاصه ماشینی:
"به نظر میرسد که توانایی مدیران در پناه بردن به شخصیت حقوقی شرکتها کاهش یافته و هزینهء بیمه کردن آنان در برابر مسؤولیتهای شخصی به بالاترین حد خود رسیده بود تا اینکه مجلس اعیان تصمیم قاضی و دادگاه استان را رد کرد.
بهطور خلاصه در مورد پروندهء ویلیامز میتوان گفت که شرکت مواد غذایی سلامت حیات طبیعی (حیات طبیعی)در سال 1986 به منظور اعطای امتیاز فروش به فروشگاههای غذای سالم توسط«ریچارد میستلین»دایر شد آقای میستلین سهامدار اصلی شرکت،ریاست هیأت مدیره را برعهده داشت.
هرچند بروشوری که قرارداد نیز از آن حمایت کرده بود نشان میداد که مهارت شرکت از تجربهء شخصی خود آقای میستلین ناشی شده است اما با این وجود مسؤول دانستن شخص آقای میستلین صحیح نبود.
در شرکتهای کوچک یک نفره،هیأت مدیره به ناچار باید شخصی با قابلیتهای ضروری برای عملکرد شرکت باشد،با این وجود نمیتوان مدیر را شخصا مسؤول مشتریان دانست."