چکیده:
هدف این پژوهش، تعیین میزان رابطه سبک زندگی اسلامی با خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی است. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است و در آن از پرسشنامههای خودمهارگری، شخصیت پنج عاملی گلدبرگ و سبک زندگی اسلامی استفاده شد. گروه نمونه تحقیق، شامل 383 شرکتکننده از جامعه آماری دانشجویان موسسه آموزش عالی شهابدانش و طلاب تعدادی از مدارس حوزه علمیه قم انتخاب شدند. دادههای تحقیق، توسط روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای تحقیق نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی، با خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی - بجز خردهآزمون برونگرایی - رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین طلاب و دانشجویان در سبک زندگی اسلامی دارای تفاوت معنادار هستند. به این ترتیب، با افزایش نمره در سبک زندگی اسلامی، نمرات خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی (بجز برونگرایی) نیز افزایش خواهد یافت
The purpose of the current paper is to clarify the relationship between Islamic lifestyle and self-control and personal traits. This descriptive research is a correlation. Self-control questionnaire، NEO five-factor personality questionnaire and Islamic lifestyle questionnaire are used in this paper. 383 students from Shahab Danesh Educational institution and seminary students of Qom city were the population. The research data were analyzed by Pierson correlation coefficient and Variance analysis. The findings show that there is a significant difference between Islamic lifestyle and self-control and personal traits- except extroversion subtest-. Also there is a significant difference between seminary students and university students. Accordingly، as the marks in Islamic lifestyle increases the self-control and personality traits` marks (except extroversion) increases.
خلاصه ماشینی:
رابطة سبک زندگی اسلامی با خود مهارگری و ویژگیهای شخصیتی در بین دانشجویان و طلاب ( محمدسعید نصر اصفهانی / دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی( snasr1907@gmail.
یافتههای تحقیق نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی، با خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی - بجز خردهآزمون برونگرایی - رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.
با توجه به گستردگی مفهوم «سبک زندگی»، پژوهشهای زیادی وجود دارد که رابطة مؤلفههای زیرمجموعه سبک زندگی را با خودمهارگری مورد بررسی قرار میدهد.
بنابراین، هدف این پژوهش، شناسایی رابطه سبک زندگی اسلامی با خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی است و درصدد بررسی فرضیههای زیر است: 1.
بین سبک زندگی اسلامی، خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی، رابطه معناداری وجود دارد.
روش پژوهش روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بوده و به بررسی همبستگی بین سه متغیر سبک زندگی اسلامی، خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی میپردازد.
ضرایب همبستگی بین سبک زندگی اسلامی با خودمهارگری و ویژگیهای شخصیتی (به تصویر صفحه مراجعه شود) چنانچه در جدول 2 مشاهده میشود، ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر پژوهش، یعنی سبک زندگی اسلامی و خودمهارگری، 533/0 و در سطح آلفای 01/0 معنادار است.
همچنین، نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که سبک زندگی اسلامی، دارای رابطه مثبت و معنادار با ویژگیهای شخصیتی توافق (317/0r=)، مسئولیتپذیری (352/0r=)، ثبات هیجانی (254/0r=) و گشودگی به تجربه (258/0r=) در سطح آلفای 01/0 بود.
بحث و نتیجهگیری یافتههای این پژوهش نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی، ویژگیهای شخصیتی توافق، مسئولیتپذیری، ثبات هیجانی و گشودگی به تجربه رابطه مثبت و معنادار (01/0P<) وجود دارد.
همچنین این پژوهش نشان داد که بین سبک زندگی اسلامی و خودمهارگری همبستگی وجود دارد.