چکیده:
پژوهش حاضر بر آن است تابه بررسی سیر روبه رشدکاربرد تصویر در روش های آموزشی مستقیم، شنیداری-دیداری و دو گونه رویکرد ارتباط بهآ موزش زبان، بپردازد تا به این وسیله اهمیت روز افزون این ابزار را در آموزش زبان تاکید کند. هرچند تصویر، در ابتدا ابزاری برای جلوگیری از گفت و گو به زبان مادری بوده است و نقش «جایگزین معنایی» و آسان کننده تفسیر معانی را داشته است، اما به تدریج نقشهای پیچیده تری یافته است مانند تصویر موقعیتی جایگزین تصویر معنایی شده و پژوهشگران را در خلق روشهای مرتبط با موقعیتهای زبانی یاری کرده است.بنابراین با استفاده از تصویرها، بنابراین با استفاده از تصویرها، اطلاعات مرتبط به موقعیت ویژه و یا مفاهیم فرهنگی انتقال می یابد. بر این معنا، تصویرگرها دیگر فقط نقش مرجعی ندارند و خود بخشی از محتوای درس به شمار میآیند. در گامی فراتر، تصویرها دیگر فقط در خدمت داده های زبانی و واسطه فهم فرهنگ نیستند، بلکه محرکی برای مشارکت بیشتر زبان آموزها در گفت و گوها بوده و نقش موثری در فعال تر کردن او دارند.. در این پژوهش، به نقش تصویر در آموزش زبان بر مبنای گونه رویکردارتباطی اشاره می کنیم. این رویکرد، با فاصله گرفتن از کاربرد آموزشی تصویر به بهرهگیری واقعی آن در زندگی نزدیک می شود. این بهرهوری که همسو با اصول رویکردارتباطی در کاربرد منبعهای واقعی زبان در آموزش، آنهم در قالبهای واقعی است، به زبان آموز امکان تصور آنچه که قبلا تجربه نکرده، را می دهد.
کلیدواژگان: آموزش زبان، تصویر، تصور، تخیل، رویکردکنشگرا
خلاصه ماشینی:
هر چند تصـویر، در ابتـدا ابـزاری بـرای جلوگیری از گفت وگـو بـه زبـان مـادری بـوده اسـت و نقـش «جـایگزین معنایی» و آسان کننده تفسیر معانی را داشته است ، اما به تـدریج نقـش هـای پیچیده تری یافته است مانند تصویر موقعیتی جایگزین تصویر معنـایی شـده و پژوهشگران را در خلق روش های مرتبط بـا موقعیـت هـای زبـانی یـاری ١ شناسه دیجیتال (DOI): ٢٠١٧١٠٣٣١١١٣٨.
در این پژوهش ، بر آنیم تا سیر دگرگونی نقـش تصـویر در روش های آموزش زبان فرانسه از روش «مستقیم » تا روش ارتباطی وآخرین گونۀ آن بـا نـام 1 la France en direct کنش گرا١ را به صورت مختصر بررسی کنیم تا به این پرسش پاسخ دهـیم کـه «آیـا تصـویر نیز مانند محتوای متنی با هدف فعال تر کردن نقش زبان آموز در امر آمـوزش زبـان انتخـاب شده است ؟» ٢.
بر این مبنا، در شیوه نامـه ای کـه در سـال ١٩٠٨ از سـوی وزارت آمـوزش و پـرورش وقـت فرانسه منتشر شده است ، تصـویر مناسـب ، ایـن گونـه تعریـف شـده اسـت : «بهتـرین تصـویرها آن هایی هستند که در یک قاب واحد شمار کافی از اشیا، گیاهان ، حیوانات و به ویژه افـراد در حال فعالیـت را در خـود جـای دهنـد.
در حالی که در روش های شنیداری -دیداری کاربرد تصویر اهمیت بیشـتری یافتـه و عـلاوه بر موارد اشاره شده ، صحنه گفت وگوی دو نفره را برای زبان آموز به تصویر کشـد: «بخشـی از تصویرها فقط برای نشان دادن موقعیت ارتباط در مکالمه و بخشی دیگر بـرای ارائـه اشـیا اما در موقعیت محاوره ای بـه کـار مـی رونـد.
Des Médias Dans les Cours de Langues, Paris: CLE International.