چکیده:
این پژوهش در پی بررسی تاثیر سبک رهبری معنوی بر کیفیت رابطه تبادلی مدیران- زیردستان از طریق بهروزی معنوی کارکنان است.
روش: روش پژوهش، توصیفی- همبستگی است. جامعه پژوهش را پیرا پزشکان و پزشکان مراکز بهداشت و درمان زیرمجموعه دانشگاههای علوم پزشکی شهرهای مشهد و اسفراین تشکیل می دهند که 101 نفر از آنها به شیوه نمونه برداری غیر احتمالی در دسترس در پژوهش شرکت کردند. داده های پژوهش به وسیله پرسشنامه های استاندارد جمع آوری و با آزمونهای آماری تحلیل شد.
یافته ها: عشق نوع دوستانه رهبر بر امید/ باور و چشم انداز او و عضویت پیروان، تاثیر مستقیم و مثبت دارد. امید/باور رهبر بر چشم انداز او تاثیر مستقیم و مثبت دارد. چشم انداز رهبر بر تعهد/رسالت پیروان تاثیر مستقیم و مثبت دارد. تعهد/رسالت و عضویت پیروان بر رابطه تبادلی رهبر- پیرو تاثیر مستقیم و مثبت دارد. رهبری معنوی بر بهروزی معنوی کارکنان و نیز بهروزی معنوی کارکنان بر رابطه تبادلی مدیران- زیردستان تاثیر معنادار و مثبت دارد.
نتیجه گیری: رهبری معنوی می تواند با خلق ارزشهای عشق و رزی نوع دوستانه/ بشردوستانه، سازگاری، اتحاد، همدردی، صلح و آرامش، اعتماد و صداقت و نهادینه سازی آنها در فرهنگ سازمانی و نیز پرورش روحیه خودباوری، بهبود خودکارامدی زیردستان و القای امید/ باور در آنها نسبت به آینده؛ همچنین توانمندسازی آنها برای تحلیل و ترسیم تصویر بزرگ تری از سازمان و در نتیجه، توسعه مشارکتی چشم انداز از طریق فرایند راهبرد باز و ایجاد تعهد جمعی نسبت به تحقق چشم انداز تدوین شده از طریق معنا بخشیدن به کار، هدفمند کردن زندگی کاری و تمجید و تقدیر از رفتارهای فراشغلی در زیردستان، یک فضای کاری فراهم بیاورد که احساس کنند ارزشمندند و کارشان می تواند منبع ایجاد تمایز در زندگی خود و سایر افراد درون و برون سازمان شود و نسبت به سازمان و واحدهای کاری خود احساس تعلق کنند
خلاصه ماشینی:
"تحلیل مدل سازی معادلات ساختاری مدل مفهومی تحقیق: مقادیر استاندارد شده گزارش شده 06/0=RMSEA، 91/0= RFI ،97/0= IFI97/0 = CFI 97/0= NNFI 92/0= NFI،51/528 = x2،388=df،36/1 =df / x2 هـ) نتیجهگیری و پیشنهادها این پژوهش تجربی با هدف بررسی تأثیر سبک رهبری معنوی بر رابطۀ تبادلی رهبر- زیردست از طریق بهروزی معنوی پزشکان و پیراپزشکان نظام بهداشت و درمان انجام شده است، که مهمترین یافتههای آن در زمینۀ تأثیر معنویت در سازمان و معانی آنها برای مدیریت نظام بهداشت و درمان به شرح ذیل است: اولین یافتۀ مهم این پژوهش نشان داد که رهبری معنوی در کل و نیز دو مؤلفهاش(عشق نوعدوستانه و چشمانداز)، بر بهروزی معنوی کارکنان(عضویت و تعهد/ رسالت) در سازمان تأثیر دارد.
Matherty Piitulainen & Mauno در مجموع، یافتههای این پژوهش، چندین استنباط برای مدیریت اثربخش نظام بهداشت و درمان به طور خاص و سایر نظامهای اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی در کل دارد: اول؛ این یافتهها نشان دادند که مدیران میتوانند با در پیش گرفتن سبک رهبری معنوی، چشماندازی قوی مبتنی بر ارزشهای عشق نوعدوستانه در درون سازمان یا حوزۀ کاری خویش تدوین و اجرا کنند؛ امید/ باور نسبت به این چشمانداز در زیردستانشان پدیدآورند؛ به زیردستان خویش نشان دهند که موفقیت سازمان و در نتیجه، تحقق چشمانداز آن، به کوشش و تلاش آنها نیاز دارد؛ حس تعلق و عضویت سازمانی آنها را بدین شیوه ارتقا بخشند و از طریق رفتار و اعمال خویش، روحیۀ خودباوری و خودکارامدی زیردستان خویش را تقویت کنند."