چکیده:
پرورش شترمرغ در ایران از اواسط دهه ٧٠ با واردات تعدادی تخم نطفه دار به کشور آغاز گردید. از آن
زمان تاکنون پرورش این پرنده در کشور گسترش یافته است و اکنون در بیشتر استان ها مزارع پرورش
شترمرغ دائر می باشد. با گذشت یک دهه از ورود این پرنده به کشور و توسعه کمی این صنعت، در
سالهای اخیر پرورش تجاری شترمرغ به مرحله عرضه محصولات به بازار رسیده است. در این شرایط
گسترش مزارع پرورش شترمرغ از یکم طرف و رقابتی شدن بازار از طرف دیگر موجب شده است تا
پرورش دهندگان و دست اندرکاران این صنعت به سمت افزایش کمی تولید و بهبود بازده اقتصادی
پرورش روی آورند. میزان باروری و قابلیت تفریخ پایین تخم های تولیدی، تلفات جنین و تلفات سنین
اولیه از مشکلات پیش روی واحدهای پرورش گله های مولد است. در این آلودگی های میکروبی
تخمهای نطقه دار نقش بارزی دارد. در این مقاله به بررسی عوامل باکتریایی (کوکسیدیوز) در جوجه های
شترمرغ می پردازیم.
خلاصه ماشینی:
"بدین ترتیب مصونیت ایجاد شده در دام ها مربوط به گونه های محلی شناسایی شده خواهد بود، در ضمن طی این بررسی روش های مختلف برای جدا کردن و خالص کردن اووسیت های مورد مطالعه و مقایسه قرار گرفت که خود نیز حائز اهمیت آموزشی بوده و به عنوان دستورالعمل هایی میتواند مورد استفاده قرار گیرد .
عوامل مستعد کنندة بیماری عده ای از گونه های آیمریا بیماریزا و برخی دیگر غیربیماریزا میباشند، میزان آسیب و زیانی که کوکسیدها به میزبان وارد میسازند با تعداد انگلی که ناحیه را آلوده ساخته ارتباط دارد، تعداد اووسیست های بلعیده شده و همچنین درجه انهدام سلول های آلوده میزبان نیز در این امر دخالت دارد (٣).
اسهال تا دو هفته ادامه دارد و بعضی از جوجه های جوان ممکن است در این مدت تلف شوند، گاهی تلفات تا ١٠ درصد حیوانات آلوده دیده میشود، تعدادی از آنها بهبود یافته ولی لاغر و فرسوده و همچنین از وزن بدن آنها کاسته میشود.
پیشینه تحقیق از جمله تحقیقات به عمل آمده میتوان به موارد زیر اشاره کرد: رحمت و همکاران ، ١٣٨٦ وجود آلودگیهای انگلی شتر مرغ های وارداتی را مورد بررسی قرار داده اند و نتایج خود را این چنین بیان داشتند در مزرعه گرمسار در مدفوع ٥ شتر مرغ از ٨٥ شتر مرغ آزمایش شده (٥/٨ درصد)، تعداد قلیلی اووسیست کوکسیدیا دیده شده که به علت تعداد کم اسپوروله کردن آنها با موفقیت صورت نگرفت .
همچنین بیماری در شترمرغ های بهبود یافته به حالت مزمن در آمده و حامل انگل منبع آلودگی برای دیگران و خود میباشد و حتی تحت شرایط غیر بهداشتی ممکن است حیوان به کرات به وسیله مدفوع خودشان آلوده گردند."