چکیده:
ژئوتوریسم دانشی است با رویکرد توسعه گرای اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی، پایدارسازی محیط طبیعی و مردمی کردن پیچیدگیهای دانش زمین و فرم ها و فرایندهای ژئومورفووژیک؛ که امروزه این دانش با گسترش مطالعات خود زیرشاخههای متعددی از قبیل تنوع زمین شناختی، محافظت ژئوسایت ها، تفسیر زمین و... را در این شاخه از دانش ژئومورفولوژی پدیدار ساخته است. هدف از این پژوهش دست یابی به راهکاری مناسب تر برای ارزیابی ظرفیت های گردشگری منطقه مورد مطالعه با تلفیق مدل های موجود است. در این مطالعه از نظر روش شناسی تلاش شده است به کمک بررسی جامع از سیر مطالعات انجام شده از مدلها و روشهای ارزیابی ژئومورفوسایتها به همراه پیمایشهای میدانی از منطقه، با طرح روشی تلفیقی مبتنی بر معیارها و مولفههای تاثیرگذار(با امتیاز 0- 10) متناسب با رفتارشناسی سیستم یخچالی دره شهرستانک، قابلیتهای این سایت مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان دهنده پتانسیل بالای ابعاد علمی و ژئومورفولوژی با کسب مجموع امتیاز5/51 (ازحداکثر امتیاز یعنی 70) است. در مقابل زیرساختها و خدمات گردشگری با کسب مجموع امتیاز 5/25(از حداکثر70) و موضوع حفاظت با کسب مجموع امتیاز34 نمره (ازحداکثر60) در حال حاضر مراحل ابتدایی مدیریتی خود را میگذراند.
خلاصه ماشینی:
در این مطالعه از نظر روش شناسی تلاش شده است به کمک بررسی جامع از سیر مطالعات انجام شده از مدلها و روشهای ارزیابی ژئومورفوسایتها به همراه پیمایشهای میدانی از منطقه، با طرح روشی تلفیقی مبتنی بر معیارها و مولفههای تاثیرگذار (با امتیاز 0- 10) متناسب با رفتارشناسی سیستم یخچالی دره شهرستانک، قابلیتهای این سایت مورد ارزیابی قرار گیرد.
<رجوع شود به تصویر صفحه> شکل1: زیر مجموعه ژئومورفوسایتها (منبع: کومانسکو و دوبره<FootNote No="62" Text="Comanescu and Dobre"/>، 2009: 87) </رجوع شود به تصویر صفحه> بهطورکلی ژئوتوریسم بر پایه عمومی کردن دانش زمین، آموزش حفاظت میراث زمین و توسعه اقتصادی تدوین شده است.
در طی دورههای یخچالی، کشورهای کوهستانی منطقه خاورمیانه از جمله ایران و ترکیه به دلیل دارابودن ارتفاعات بالاتر از خط برفمرز و نیز شرایط مستعد اقلیمی (دما، جهت باد، میزان بارش) و توپوگرافی (جهت دامنهها) دارای یخچالهای متعددی بوده است که در حال حاضر حجم عظیمی از نهشتههای یخچالی توسط زبانههای یخی به دامنهها و کوهپایهها حمل شده است (قهرودی و همکاران، 1392 و (کورتر<FootNote No="65" Text="Kurter"/>، 1986) وجود اقلیمی خشک در دورههای بین یخچالی سبب شد بخش عمده این نهشتهها در دامنهها و کوهپایهها باقی بماند و امروزه بستری منحصر به فرد از میراث یخچالی را بخشهای مرتفع کشور به وجود آورده است.
در دره شهرستانک) و میراث فرهنگی آن مقوله توسعه پایدار را فراهم میکند که این مهم از طریق ارزیابی مدلهای بومی شده با محوریت سیستمهای یخچالی و منطقه مورد مطالعه میتواند تحقق پیدا کند.