چکیده:
زنان یاری¬گر ولایت در دوران¬های متفاوت با توجه به شرایط سیاسی اجتماعی نقش¬¬های مهمی را ایفا کرده¬اند. بررسی این نقش¬ها در روشن شدن گونه¬های یاریگری زنان موثر خواهد بود. این زنان در زمان غیبت صغری از حیث رفتارهای یاری¬گرانه کمتر مورد کنکاش قرار گرفته¬اند و اثر مستقلی در این باره نگاشته نشده ¬است. در این نوشتار به منظور رفع این کاستی و ارائه گونه¬های یاری¬گری زنان در زمان مورد نظر، با بررسی و تحلیل گزارش¬های تاریخی در منابع متقدم، به این موضوع پرداخته شده است. بصیرت و اطاعت پذیری از امام(ع)، اثبات میلاد و امامت امام عصر(عج) در مواجهه با فرقه¬های مختلف، حفاظت از جان ایشان با حفظ اطلاعات مربوط به ولادت حضرت و دور ساختن فضای ذهنی دستگاه عباسی از امام به وسیله نقشه¬های حساب شده، حفاظت از جان او، شناخت وکلای حقیقی و همکاری با سازمان وکالت، معرفی نواب حقیقی و رد مدعیان دروغین، گونه¬های یاری-گری زنان در عصر غیبت صغری هستند. این تحقیق نشان می¬دهد زنان در عصر غیبت صغری بیگانه از مسائل دینی و سیاسی پیرامون خود نبوده و حضور اجتماعی و سیاسی پررنگی در جامعه آن زمان داشته¬اند.
خلاصه ماشینی:
بصیرت و اطاعت پذیری از امام(ع)، اثبات میلاد و امامت امام عصر(عج) در مواجهه با فرقههای مختلف، حفاظت از جان ایشان با حفظ اطلاعات مربوط به ولادت حضرت و دور ساختن فضای ذهنی دستگاه عباسی از امام به وسیله نقشههای حساب شده، حفاظت از جان او، شناخت وکلای حقیقی و همکاری با سازمان وکالت، معرفی نواب حقیقی و رد مدعیان دروغین، گونههای یاریگری زنان در عصر غیبت صغری هستند.
احتمال دارد در روایت اول حکیمه خودش برای دیدار با امام رفته باشد، ولی هنگام برگشتن امام از او خواسته که آن شب را نزد آنها بماند و چون احتمال دارد توجه حکیمه به تولد حضرت حجت(عج) بوده و به دنبال اطلاع رسانی در این مورد است، از ذکر فرعیات در پارهای جهات چشمپوشی کرده باشد.
احتمال دیگر درباره روایت دوم، این است که حکیمه آن روز را بنا به درخواست امام، شرفیاب شد و تا غروب نشست و بعد قصد برگشت نمود، ولی امام از او خواست شب را نزد آنها بماند.
در واقع روایات متعددی از این بانو نقل شده است که بر نیابت محمد بن عثمان و حسین بن روح دلالت میکند: - از ام کلثوم دختر ابوجعفر عمری (نایب دوم امام زمان(عج) روایت شده است که مالی از قم برای پدرش رسیده بود تا آنها را به ناحیه مقدسه برساند...
فعالیتهای ایشان در این حضور اجتماعی و سیاسی در محورهای زیر قابل بررسی است: - اثبات ولادت و امامت امام زمان(عج) که بهترین راهکار برای نجات جامعه شیعی از تحیر و سرگشتگی بود.