چکیده:
در جهان کنونی، شاهد بسیاری از شرکتهای نوظهور هستیم و طبیعی است که محققان دانش فقه، باید به دنبال حکم شرعی آن باشند. یکی از این شرکتها، شرکتهای خدماتی و تولیدی است که عبارت است از اینکه در اثر کار مشترک چند نفر (که معمولا از یک نوع است) مثل مشارکت پزشکان در یک عمل جراحی یا مشارکت چند خیاط در دوخت لباس یا مشارکت چند مولف در تولید یک کتاب، خدمتی ارائه یا چیزی تولید میشود. بهنظر میرسد مهمترین دلیلی که میتوان در مورد صحت اینگونه شرکتها اقامه نمود، قاعدهی فقهی اصل صحت است، در این نوشتار که بخشی از فصل سوم پایاننامه کارشناسی ارشد تحت عنوان: (مشارکت در عمل در فقه امامیه و عامه) میباشد، به بحثی دربارهی ماهیت، مفاد و ارتباط این قاعده با شرکتهای نوظهور ازجمله شرکت خدماتی و تولیدی، پرداختهایم.
خلاصه ماشینی:
بهنظر میرسد مهمترین دلیلی که میتوان در مورد صحت اینگونه شرکتها اقامه نمود، قاعدهی فقهی اصل صحت است، در این نوشتار که بخشی از فصل سوم پایاننامه کارشناسی ارشد تحت عنوان: (مشارکت در عمل در فقه امامیه و عامه) میباشد، به بحثی دربارهی ماهیت، مفاد و ارتباط این قاعده با شرکتهای نوظهور ازجمله شرکت خدماتی و تولیدی، پرداختهایم.
com : فقه امامیه، حقوق مدنی، شرکت خدماتی و تولیدی، عقود نوظهور، اصل صحت، اصل فساد کلیدواژهها مقدمه قاعدهی «أصالةالصحة» یکی از قواعد مشهور فقهی و متداول بین فقهاست، و بر همین اساس است که هر معاملهای که بین دو یا چند نفر واقع شود، حکم به صحت آن مینمایند تا زمانی که فساد آن معلوم شود؛ یعنی در صورت شک، حکم به صحت میکنند.
شهید مطهری در ضمن مباحث بیمه، دربارهی تحریر محل بحث اصل صحت، مینویسد: «از قدیم این مسأله مطرح بوده است- نه به خاطر بیمه، بلکه کسانی مطرح کردهاند که هنوز مسأله بیمه برایشان مطرح نبوده، مثل مرحوم آقا سید محمدکاظم یزدی و بعضی دیگر قدیمتر از ایشان- که آیا لازم است هر معاملهای که در خارج صورت میگیرد، داخل باشد در یکی از ابوابی که در فقه مطرح است؟ یا مانعی ندارد که معاملهای صحیح باشد بدون اینکه داخل در هیچیک از آنها باشد؟ جواب دادهاند که: ما هیچ دلیلی نداریم که همهی معاملات صحیح باید داخل باشد در یکی از معاملات متعارفی که در فقه مطرح است.