چکیده:
هدف تحقیق حاضر بررسی میزان اثربخشی بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی – رفتاری بر مهارتهای اجتماعی دختران بود. نمونه موردمطالعه شامل 40 نفر شامل کلیه دانش آموزان دختر 8 تا 10 سال دبستان بود. سپس نمونه موردمطالعه بهطور تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار داده شدند. روش اجرای تحقیق، آزمایشی و با طرح پیشآزمون ـ پسآزمون بود. ابـزارهـای اندازهگیری شـامل پرسشنامه مهارتهای اجتماعی - مقیاس درجهبندی مهارتهای اجتماعی (SSRS) بوده است. در این پژوهش گروه آزمایـشی پـس از اجرای پیشآزمون تحت اعمال متغیرهای آزمایشی (جلسات آموزشی) قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مـدت هـیچ مداخله آزمایشی دریافت نکرد. نتایج پژوهش نشان داد که:1- بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی، موجب افزایش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان میشود. 2- بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی باعث افزایش همیاری در گروه آزمایششده است. 3- بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی باعث افزایش ابراز وجود در گروه آزمایش شد. 4- بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی باعث افزایش خویشتنداری در گروه آزمایش شد.
خلاصه ماشینی:
بررسی اثربخشی بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری- شناختی بر مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع دبستان ساناز بابک*1، دکتر رحیم حمیدی پور2، دکتر فرشاد بهاری 3 5.
مجله پیشرفتهای نوین در علوم رفتاری، دوره سوم، شماره بیست و سوم، شهریورماه 1397، صفحات 54-38 چکیده هدف تحقیق حاضر بررسی میزان اثربخشی بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد شناختی – رفتاری بر مهارتهای اجتماعی دختران بود.
پژوهش حاضر باهدف پاسخ به این سؤال که «آیا بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری- شناختی موجب افزایش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دختر 8 تا 10 ساله میشود» انجامگرفته شده است.
فرم مهارتهای اجتماعی بر اساس تحلیل عوامل به سه زیرمقیاسهای همیاری (شامل رفتارهایی مانند Social Skill Rating system اشتراک وسایل، پیروی از راهنماییها)، ابراز وجود (دربردارنده رفتارهای آغازگر مانند به دست آوردن اطلاعات از دیگران، معرفی خود به دیگران، پاسخ مناسب به رفتار دیگران) و خویشتنداری (شامل رفتارهایی که در موقعیتهای دشوار مانند اقدام به واکنشهای پسندیده از طرف کودک و نیز رفتارهایی که در موقعیتهای غیر دشوار ضروری به نظر میرسد مانند رعایت نوبت و کنار آمدن هنگام کشمکش) است (شجاعت، 1390).
خلاصه نتایج تحلیل کوواریانس مربوط به بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی، بر مهارتهای اجتماعی به تصویر صفحه مراجعه شود 01/0>P** نتایج نشان میدهد که مقدار سطح معنادار F از مقدار 01/0 آلفا کوچکتر است.
بهعبارتدیگر میانگین نمرههای پسآزمون و پیگیری بهطور معناداری بیشتر از نمرههای پیشآزمون است بدین معنا که بازیدرمانی گروهی مبتنی بر رویکرد رفتاری-شناختی موجب افزایش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان 8 تا 10 سال میشود و این افزایش در طول زمان دارای پایداری اثر است.