چکیده:
زمینه و هدف: یکی از مهمترین اهداف ازدواج در قرآن، رسیدن به آرامش معرفی شده است (روم، 21؛ اعراف، 189) ازاینرو لازم است جهت تحقق این هدف الهی، خانواده را بستر یاد خداوند قرار داد؛ چراکه در قرآن آرامش به خدا منتسب است (فتح، 4) دیدگاه قرآن کریم که متناسب با فطرت و خلقت است، در هیچ زمینهای از مسائل مربوط به خانواده چیزی را فروگذار نکرده. انبیای الهی(ع) که الگوی انسانها هستند (انبیا، 73) طبق آیات قرآن، همسرانی داشتند (رعد، 38) که برخی از آنها با انبیا همراه و موافق بودند اما برخی دیگر اینگونه نبودند و ناسازگاری عدهای تا بدانجا رسیده بود که در قرآن کریم بهعنوان خائن معرفی شدهاند (تحریم، 10). انبیا(ع) که آیینة تجلی صفات الهیاند، با همسر بر اساس صفات الهی رفتار نموده و خانواده را در جهت هدفهای الهی آن سوق دادهاند. این مقاله بر آن است که ضمن بیان نحوة تعامل انبیا با همسران خویش، نقش آن را در آرامش خانواده تشریح نماید. روش تحقیق: این تحقیق از روش توصیفی- تحلیلی با تکیه بر تحلیل محتوا بهره میبرد. محتوای مورداستفاده آیات قران کریم است. یافتهها و نتیجهگیری: رفتار خانوادگی انبیای الهی(ع) تجلی عینی و عملی صفات الهی برای تحقق بخشیدن به هدف تشکیل خانواده است که تبعیت و تاسی از سیرة عملی این بزرگواران میتواند در عین نابهنجاریها و چالشهای موجود، انسان امروزی را به سمت مهمترین اهداف الهی تشکیل خانواده ازجمله آرامش رهنمون سازد.
خلاصه ماشینی:
متأسفانه امروزه با توجه به ساختارهاي اجتماعي - اقتصادي و ارزش هاي حاکم بر جوامع صنعتي ، در بسياري از خانواده ها اين هدف الهي به دست فراموشي سپرده شده است ؛ ازاين رو ازدواج نه تنها موجب آرامش نمي شود بلکه منبع مهم ايجاد تنش در زندگي فرد مي گردد؛ و شاهد آن هستيم که باوجود پيشرفت هاي فناوري و افزايش افراد تحصيل کرده و دسترسي راحت به اصول مؤثر همسرداري ، علم نتوانسته اصول سازگاري را در خانواده ايجاد کند و طلاق (رسمي يا عاطفي ) و کاهش تمايل به ازدواج ، به طور فزاينده اي رو به افزايش است .
باتوجه به اينکه تاکنون تحقيقي دربارة الگوهاي همسرداري انبياي الهي ع بر مبناي صفات الهي نوشته نشده است ، اين پژوهش درصدد است با تحليل و بررسي رفتار پيامبر اسلام ع حضرت آدم ، ابراهيم ، زکريا، ايوب ، نوح و لوط (عليهم السلام ) از منظر آيات قرآن ، برخي الگوهاي همسرداري انبيا بر اساس صفات الهي ازجمله غيور بودن ، ستارالعيوب بودن ، بخشش بدون چشم داشت و حلم و مدارا را تبيين و نقش آن ها را در آرامش خانواده ارزيابي نمايد.