در زیر ابرها - مجله یغما ادب و هنر

"و ینک این ابر و در این ابر یکی کلبه کلبه‌ای بی‌بن و آماده ویرانی سرد و تاریک و سیاه و عفن و ناخوش آبریزان و گل آلوده و ظلمانی کودکان سخت فشرده بهم از سردی مادر آشفته از اینگونه نگهبانی جای نان و خورش و روشنی و آتش ریزد اندر برشان گوهر عمانی لیک کودک چه نیازی بگهر دارد او مکان خواهد و نان خواهد و بریانی تا نمیرد در آغوش فشاردشان گرمشان دارد با رنج و گران‌جانی هیچ دیدی که کند طفل بزندان کس؟ اینت زندان گران، وینت زندانی! نیمه شب سرد شود مادر از سرما طفل در خواب رود، خوابی طولانی!1 طاق زین هول فرو ریزد و پوشاند آنچه را باید کز خلق نپوشانی!"