خلاصه ماشینی:
"نجم الدین ابو بکر محمد بن علی بن سلیمان راوندی مولف کتاب حاضر،خود نیز شعری در حد متوسط میسروده و بعضی از قصائدش را در این کتاب آورده است: باد صبا بر گشاد چهره گل نا خیل ریاحین رسید از طرف کن فکان بلبل دستان سرای بر سر هرگلبنی از ورق مدح شاه خواند یکی داستان قمری بر شاخ سرو در طرف جویبار گشت ثناگوی شاه از دل و جان مدح خوان سوسن آزاد ماند گرچه بودش ده زبان گنگ چو بنده که نیست گفتن مدحش توان نرگس با جام جم آمد کز بزم شاه بهر ریاحین برد باده چون ارغوان دست برآرد چنار تابدی خواهد او از ملک ذو الجلال دولت شاه جوان بر لب هرجویبار گوید هرسبزه یا رب سرسبز باد عادل شاه جوان 31 به عقیده دکتر ذبیح اله صفا کتاب راحة الصدور یکی زا بهترین آثار نثر فارسی است و در شیوه نثر فنی مانند کلیه و دمنه ممتاز است ولی از کلیله و دمنه سادهتر و مکشلات تازی در آن کمتر و موازینه و قرینهسازی جز در موارد خاص،بندرت در آن دیده میشود و بنیاد کتاب بر سلاست و روانی است.
آن خورند که در رع حرام و آن کنند که بیرون از دین اسلام بود،پلید زبان باشند،بهر سخنی دشنامی بدهند،اول سخن دشنام و دوم چماق و سوم زربده هر سه بنا واجب»9 وی درباره شورش شیعیان در عهد خوارزمشاه مینویسد: «روافضه و عز الدین نقیب که سرو سالار رافضیان بود محلهای ایشانرا دروازهها گشود و لشکر بغداد در ری رفتند و بیشتر لشکریانرا بکشتند و غریب و شهری را بغارتیدند و آن بیرحمی در بلا اسلام کسی نکرده بود که بر خون و مال مسلمانان هیچ ابقا نکنند»10 فهرستی توصیفی مطالب کتاب بخش عمده کتاب راحه الصدور شامل بیان تاریخ سلجوقیان ایران و بخش کوتاهی در برگیرنده کیخسرو بن قلج ارسلان از سلاجقه سوم و نیز مطالب گوناگون دیگری است که برای آشنایی بیشتر فهرستی توصیفی از سرفصلها و مطالب کتاب در ذیل ارائه میشود: *5 صفحه نخست،تصحیحات مینوی آنچه که به عنوان غلطهای کتاب و اشتباهات محمد اقبال ذکر شده آمده است."