خلاصه ماشینی:
"رای لونکران کچواهه در درگاه جلال الدین اکبر پادشاه هند(963-1014 هجری)بمنازل رفیع رسید و همیشه مورد عنایت آن پادشاه بود.
پسر لونکران رای منوهرداس نیز مورد توجه جلال الدین اکبر گردید و آن پادشاه او را بخطاب میرزا منوهر سرفراز کرد.
در سال 986 هجری هنگامیکه اکبر از قصبهء آنبیر میگذشت توسنی عرض کرد که این ناحیه شهری قدیم داشته است،اما بسبب حوادث آسمانی و گذشت زمان اثری بجز تلی از خاک از آن باقی نمانده است.
پس از مرگ اکبر پسرش جهانگیر(1014-1037)هم او را به عنایات خویش و منصب هزاری پانصد و شصت سوار سرفراز گردانید،و سالها تونسی از طرف آن پادشاه در دکن ماموریت داشت،و سرانجام در سال 1024 هجری درگذشت.
تونسی همزمان تقی الدین اوحدی نویسندهء عرفات عاشقین بود و تقی الدین در آن تذکره از او با صفت«با همت خوش طبیعت بلند مقدار خرم روزگار....."