چکیده:
امروزه پیشرفت هر جامعه در گرو استفادهی بهینه از نیروی انسانی آن جامعه است و یکی از مهمترین اصول در حوزهی مدیریت شهری توجه به مقولهی شادی و نشاط شهروندان است.هدف پژوهش حاضر بررسی میزان شادمانی و عوامل جامعهشناختی (احساس امنیت اجتماعی، سرمایهی اجتماعی، هویت اجتماعی و آنومی اجتماعی) مؤثر بر آن در بین افراد بالای 18 سال در شهر کرمان است. روش پژوهش با توجه به ماهیت متغیرها و روابط بین آنها، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری همهی افراد بالای 18 سال در شهر کرمان، 508984 بودند که از این تعداد 384 نفر براساس روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات در این پژوهش از آزمون شادمانی آکسفورد پایایی (917/0) و پرسشنامهی محققساختهی پایایی (876/0) استفاده شد. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که: میانگین شادمانی افراد بالای 18 سال شهر کرمان، در سطح متوسط است و براساس نتایج رگرسیون، متغیرهای وارد شده به مدل رگرسیونی (احساس امنیت اجتماعی، سرمایهی اجتماعی، هویت اجتماعی، سن و درآمد) 39 درصد از واریانس متغیر شادمانی افراد را تبیین کردند و از بین متغیرهای مستقل، متغیر احساس امنیت اجتماعی، بیشترین نقش را در تبیین شادمانی افراد داشت و سایر متغیرها با اینکه به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر شادمانی تأثیرگذار بودند ولی به صورت پیچیدهای در تعامل با متغیر احساس امنیت اجتماعی قرار داشتند.
خلاصه ماشینی:
واقعیت این است که دلزدگی و بیهویتی انسان در جریان ماشینی شدن زندگی، عدم تجانس و ناهمگونی شهرها به دلیل بافت نامتجانس ساکنان آن ، خرده فرهنگ فقر و غیره از پیامدهایی هستند که امروزه در شهرها بیشتر دیده میشود و همه ی این عوامل شهرها را به فضای مستعدی برای کاهش میزان شادمانی تبدیل کرده است و از آنجا که احساس شادمانی فعالیت های مفید انسانی را بر میانگیزد، خلاقیت را تقویت میکند، روابط اجتماعی را تسهیل ، احساس امنیت ، آرامش و قدرت تصمیم گیری در افراد را تقویت میکند و موجب احساس اعتماد و کیفیت تعامل با دیگران میشود، به یکی از دغدغه های اصلی نظام های مدیریت شهری بویژه در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده است .
کرمان شهری است که بنا به سنتی بودن بافت اجتماعی و تعصبات قومی (معین الدینی و صنعت خواه ، ١٣٩٢) شرایط ویژه اجتماعی را داراست که ضرورت مطالعه بروی پدیده شادمانی را بنا به تحولات مذکور پر رنگ تر میسازد؛ حال با توجه به نیاز جوامع امروزی به شادمانی این سؤال مطرح میشود که : آیا بین عوامل جامعه شناختی (سرمایه ی اجتماعی، احساس امنیت اجتماعی، آنومی اجتماعی و هویت اجتماعی) با میزان شادمانی افراد در شهر کرمان رابطه وجود دارد؟ و شادمانی افراد بالای ١٨ سال در شهر کرمان چقدر است ؟ پیشینه ی تحقیق در پژوهش ربانی و همکاران (١٣٩٠) با عنوان «بررسی تأثیر سرمایه ی اقتصادی بر شادی جوانان » با حجم نمونه ی ٣٨٠ نفری، یافته های تحقیق گویای آن است که میزان شادی پاسخگویان به طور کلی در حد متوسط است .