چکیده:
زیبایی شناسی معاصر از نیمه ی دوم قرن بیستم به ویژه از سه دهه آخر قرن در آمریکا ظهور و گسترش یافته است. این تغییرات بی ارتباط با پارادایم های فلسفی و علمی زمانه ی خود نیست. امّا مفاهیم بنیادین و تغییر نگرش زیبایی شناسی معاصر در نیمه ی اول قرن بیستم توسط جان دیویی طرح ریزی و مطرح شده است.طبیعت-محیط یکی از مولفه های اصلی در زیبایی شناسی معاصر و همچنین پارادایم زیبایی جان دیویی است. پرسش بنیادین اینکه آیا با شناخت پارادایم زیبایی جان دیویی می توان مدلی از زیبایی شناسی همگانی محیط-طبیعت تبیین و آن را در گرایش های معاصر زیبایی شناسی محیطی لحاظ کرد.
هدف از این تحقیق شناخت زیبایی شناسی معاصر طبیعت-محیط از دیدگاه زیبایی شناسی همگانی بر اساس آرای جان دیویی است. به همین دلیل با روش تحلیلی-استنباطی به شناخت پارادایم زیبایی جان دیویی پرداخته آنگاه مدل زیبایی شناسی همگانی پیشنهاد شد،سپس نسبت آن را با گرایش های زیبایی شناسی محیطی و رویکردهای مرتبط بررسی گردید.
خلاصه ماشینی:
پر سش بنیادین این است که آیا با شناخت پارادایم زیبایی جان دیویی میتوان مدلی از زیباییشناسی همگانی محیط – طبیعت را تبیین و آن را در گرایش های معا صر زیبایی شنا سی محیطی لحاظ کرد یا خیر.
به اســـتناد جان دیویی طبیعت - محیط یکی از مؤلفه های مهم تجربۀ زیبایی شناختی است که انسان نه تنها در آن بلکه با آن تعامل میکند.
شناخت و تبیین زیبایی شنا سی همگانی محیطی – طبیعی بر ا ساس آرای جان دیویی طبیعت و حضور طبیعت در شهر دغدغۀ اساسی بشر در زمان معاصر است که با رخدادهایی که از سه دهۀ پایانی قرن بیستم تا به امروز اتفاق افتاده، شکل جدیتری پیدا کرده است و به تبع این دغدغه مدلهای مختلفی دربارة زیباییشناسی طبیعت و محیط از سوی اندیشمندان مطرح گردید.
نتیجه گیری بر اســـاس در یافتی که از پارادایم زیبایی جان دیویی در بارة محیط – طبیعت با دیگر رویکردهای زیبایی – به ویژه زیبایی به مثابۀ فلســـفه هنر – اســـتنباط گردید و با توجه به چالش های محیطی معاصر و با هدف دموکراسی زیباییشناسی١ برای تجربۀ توسعه زندگی و امید به زندگی بهتر چون امر عمومی مدل زیباییشناسی همگانی پیشنهاد گردید که این مدل تعاملی، تکاملی انسان و محیط ، بر اساس هندسه متغیر و باز با فرایند نو به نو شونده – بدون مدعای مدلی مطلق و جاویدان – پاسخ گوی زیباییشناسی معاصر محیطی است .