چکیده:
زمینه و هدف: تغییرات بنیادینی در محیط کار در حال شکلگیری است و معنویت یکی از موضوعات اساسی خواهد بود. افراد در کارشان بهدنبال معنا هستند و در جستوجوی راهی هستند که زندگی کاری خود را با معنویت پیوند بزنند و با بصیرت و هدفی هماهنگ شوند که فراتر از بهدست آوردن پول است؛ بنابر این هدف این پژوهش تبیین نقش معنویت سازمانی در بهبود عملکرد سازمانی ارتش است. روششناسی: پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی است، جامعه آماری آن یگانهای ارتش در شهر کرمانشاه هستند که تعداد 226 نمونه از بین 5 یگان به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. دادهها با استفاده از دو پرسشنامه معنویت سازمانی (میلیمن و همکاران، 2003) و عملکرد سازمانی اچیو (هرسی و گلداسمیت، 1980)، جمعآوری شد. برای تایید روایی پرسشنامه از روش روایی محتوایی استفاده شد. برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که بر این اساس ضریب آلفای معنویت سازمانی94/0 و عملکرد سازمانی 86/0 بهدست آمد که نشاندهنده پایایی پرسشنامه پژوهش است و با استفاده از روش معادلات ساختاری فرضیههای پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها: نتایج فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که معنویت سازمانی با مقدار ضریب مسیر 75/0 و مقدار (CR)122/3 بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد. همچنین نتایج فرضیههای فرعی نشان داد که ابعاد معنویت سازمانی شامل کار با معنا، احساس همبستگی، همسویی ارزشهای فردی و سازمانی، فضائل معنوی و ایمان بهترتیب با مقدار ضریب مسیر 81/0، 80/0، 77/0، 76/0 و 62/0 بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد. نتیجه گیری: هر چه میزان مولفههای تبیینشده معنویت در سازمان بیشتر باشند، عملکرد سازمان در سطح بالایی خواهد بود. با برخورداری از معنویت، مدیران نهتنها میتوانند بهرهوری را در سازمان خود را بهبود ببخشند، بلکه مهمتر از آن میتوانند محیطی را فراهم کنند که کارکنان از یک رضایت درونی برخوردار باشند.