چکیده:
تحولات سریع اجتماعی و جابجاییهای فراوان افراد و خانوادهها از یک طرف موجب سیال
شدن و بی ثباتی بافت جمعیتی محلههای شهری شده و از طرف دیگر افزایش جرم و بزهکاری
را در پی داشته است که به نوبهی خود موجب کاهش احساس امنیت و افزایش ترس شده
است. تحقیق حاضر به دنبال بررسی احساس امنیت در بین زنان شهر اصفهان بوده و به این
منظور تلفیقی از نظریههای کلمن» و گیدنز برای تبیین نظری متغیرها مورد استفاده قرار
گرفته است. روش تحقیق پیمایش و ابزار جممآوری اطلاعات پرسشنامهی محقق ساخته است.
سوّالات پرسشنامه از نوع پنج گزینهای(۱ تا ۵) لیکرت گونه بودند. جامعهی آماری تحقیق شامل
تمامی زنان و دختران ۱۰ ساله و بالاتر شهر اصفهان است که از بین آنها بر اساس فرمول
کوکران ۶۳۵ نفر با روش نمونهگیری سهمیهای و تصادفی اتفاقی انتخاب شدند. پرسشنامه از
روایی سازه و صوری برخوردار بود و آلفای کرونباخ پایایی همهی متغیرها بزرگتر از ۰/۷۰ بود.
نتایج تحقیق نشان داد که به استئنای متغیر مصرف رسانهای (۲۸- 7 ) میانگین نمرهی
پاسخگویان در دیگر متغیرهای مستقل یعنی اعتماد عام (۱۲- 7 ) اعتماد نهادی (۲۱- 7 )»
دیدگاه به پلیس (۱۳- بزه دیدهگی (۱۶- 36 )» فضای بیدفاع شهری (۱۶- 1)» کمتر از
میانگین نظری مربوطه بودند. میانگین نمرهی احساس امنیت پاسخگویان ٩۱ (میانگین نظری
۶) بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای مستقل توانستند نزدیک به ۶۱ درصد
واریانس متغیر وابسته را تبیین کنند.
خلاصه ماشینی:
جامعه ي ايران نيز که در مسير توسعه گام بر ميدارد در کليت جامعه و مخصوصا کلان شهرها، در سال هـاي اخيـر شـاهد افـزايش حضـور اجتمــاعي زنــان در عرصه هاي عمومي مانند دانشگاه ها و محيط هاي کـاري بـوده اسـت (مرکـز آمـار ايـران ، ١٣٩٠)؛ اما حضور زنان در صورتي اثر مورد نظر را خواهد داشت کـه زنـان از احسـاس امنيت کافي برخوردار باشند ولي نتايج بسياري از مطالعات کـه در شـهرهاي متفـاوت از جمله شهر اصفهان انجام گرفته است ، نشان ميدهد که احساس امنيت زنان در مقايسه بـا مـردان در سـطوح پـايين تـري قـرار دارد.
عريضي و همکاران (١٣٩١: ٩٢) در تحقيق خود با عنوان "رابطه ويژگيهاي اجتمـاعي و فردي زنان بر احساس امنيت آنان در اماکن عمومي شهر بنـدرعباس " بـا مطالعـه ي يـک نمونه ي ٣٨٤ نفري از زنـان در فاصـله ي سـني ١٥-٦٥ سـاله بـه ايـن نتيجـه رسـيد کـه متغيرهاي آگاهي از حوادث و جرائم ، اعتماد نهادينه ، نگرش نسـبت بـه عملکـرد پلـيس ، نوع پوشش زنان و فضاي کالبدي شهر، جمعا ٤٢ درصد تغييرات متغيـر وابسـته را تبيـين کردند ولي بين متغيرهاي اعتماد عام و تجربه ي قرباني شدن و احسـاس امنيـت رابطـه ي معناداري وجود نداشت (ص : ٩٢).