چکیده:
عرفان اسلامی (Islamic mysticism) را میتوان به عرصه وسیعی تعبیر کرد که عرفان نظری و عملی را دربر میگیرد و با طریقت تصوّف همآمیختگی دارد و در مواردی تلقی یکسان یا مختلفی از آن دو میشود و در بسیاری از موارد، بزرگانی که در این عرصه شناخته شده هستند از آن حد و مرزی که باید در آن فعالیت میکردند قدم فراتر نهادند و گاه نیز دچار زیادهرویهایی در این عرصه شدند. داوود طائی یکی از شخصیتهای شناخته شده در تصوّف اسلامی است و حکایتهای زیادی دربارة وی در متون عرفانی ادب فارسی وجود دارد که اغلب تکراری هستند و به شیوههای زبانی مختلف، در کتب مختلف نقل شدهاند.
Islamic mysticism of Sufism embraces theoretical and practical and is mixed with the Sufi path .Sometimes the same as or different from the other two are. In many cases, Elders known in this area did a lot of indulgence. Davood Taee one of the best known figures in Islamic Sufism .A lot of stories about Taee in the mystical texts of Persian literature there. Taee in some cases excesses done in this area that in this paper has been
خلاصه ماشینی:
داوود طائی، آسیبشناسی، تصوف، زیادهروی، تنبلی، عزلت، بیعملی پیشگفتار هدف از این تحقیق آسیبشناسی گفتهها و اعمالی است که از داوود طایی در کتابهای عرفانی، نقل شده است و به اعتقاد نگارنده بسیاری از این حکایات یا اقوال و یا گفتار وی آنقدر با عقل و شیوههای منطقی زندگی و نیز فرمودهها و کردار و اقوال بزرگان دین مغایرت دارد که جای بسی تعجب است که چرا بزرگانی همچون عطار، هجویری، قشیری، غزالی و بسیاری دیگر، در تأیید سخنی یا به عنوان مثال و نمونه برای یک مطلب، از این اقوال و شیوهها آوردهاند و حتی در بسیاری از موارد آنها را تآیید کردهاند.
اما با این حال تاریخ فجایع زیادی را از دیرها به خاطر دارد تا آن جا که به گفته «ویل دورانت» «پاپ انیوسان» سوم یکی از دیرها را به عنوان فاحشه خانه توصیف کرد(ویل دورانت جلد 13 صفحه 443) 12- داوود و 40 سال روزه بودن در کتاب تاریخ مدینه نیز ذکرشده است که داوود 40 سال روزه بود و خانوادة او با خبر نشدند، که باز هم این مسأله بسیار دور از ذهن است و بعید مینماید: «أخبرنا عبدالغفار بن محمد المؤدب، قال: حدثنا عمر بن احمد الواعظ، قال: حدثنا محمد بن جعفر المطیری، قال: حدثنا الحسن بن علی العبدی، قال: حدثنا حدثنا ابوحفص، قال: سمعت ابن أبی عدی، یقول: صام داود الطائی اربعین سنه، ما علم به أهله، و کان خرازا و کان یحمل غداءه معه یتصدق به فی الطریق و یرجع إلی اهله یفطر عشاء، لا یعلون أنه صائم.