چکیده:
هدف از این پژوهش مدل سازی نرم تصویر ارتش آینده بر اساس رویکرد ساختاری تفسیری ، در راستای ایجاد تصویر بصیرت بخش بوده ، بهگونهای که آگاهی و شناخت از آن، در تدوین برنامهها، استراتژیهای سازمان و امکان استفاده اثربخشتر از همه ظرفیتهای ملی برای دفاع اثربخش در آینده، را فراهم آورد. این پژوهش، بنیادی بوده، رویکرد آمیخته اکتشافی دارد ؛ از روش تحلیل تم و روش تحقیق موضوعی در قرآن، در بخش کیفی و از روش مدلسازی ساختاری تفسیری در بخش کمی استفاده شد. برای شناسایی تمها و مفاهیم مرتبط با ارتش آینده در قرآن مجید، تفاسیر المیزان و نور موردبررسی قرار گرفت و سپس مضامین اصلی مرتبط با آن استخراج و کدگذاری گردید. از آراء کدگذاران مستقل و گروهی از خبرگان بهره گرفته شد. 14 مضمون فراگیر احصا شده در بخش کیفی با مدلسازی ساختاری تفسیری در چهار سطح بر اساس تحلیل نظرات 22 نفر از خبرگان دفاعی قرار گرفتند که بیشترین تاثیر را سطوح سوم و چهارم در تصویرپردازی دارند. بر اساس نتایج این پژوهش متغیرهای سطح اول، به منزله متغیرهای وابسته، متغیرهای سطح دوم بهمثابه متغیرهای پیوندی و متغیرهای سطح سوم و چهارم بهمنزله متغیرمستقل و کلیدی نقش ایفا می کنند. در همین امتداد نتیجه این پژوهش، میتواند زمینهساز درک و ایجاد بهترین تصویر برای ارتش شایسته در هر زمان و هر مکان مقتضی باشد. به همین جهت شایسته است بر حسب مقتضیات در هر زمان، این تصویر بازسازی و بازپردازی شود.
خلاصه ماشینی:
از همین رو در پژوهشهای انجامشده داخلی سعی گردیده است در تصویرپردازی از ارتش آینده، به بعضی از ابعاد آن همانند قدرت ملی و ابعاد آن (حافظ نیا و همکاران، 1385، زرقانی، 1392، آقا محمدی، 1392)، در رابطه با عناصر قدرت نظامی ارتش مقتدر (جمشیدی، 1374، اعلایی، 1387، افشردی و مدنی، 1388، شیرازی و مرادیان، 1389)، درزمینه سیاستها و دکترین دفاعی آینده محور (پیر سلامی، 1391، حبیبی، 1391، افشردی و همکاران، 1394، نوروزی، 1392، شمس دولتآبادی و همکاران، 1394، افتخاری و دولتآبادی، 1388)، در خصوص سازمان و تشکیلات نظامی آینده (سنجقی، 1388، ریاضی،1393، دودانگه،1383، ابراهیم نیا و همکاران،2013)، در زمینه فرماندهی درصحنه رزم آینده (کاظمی و همکاران، 1390، احمدوند و همکاران، 1388، خودسیانی و همکاران، 1391، اسفندیاری صفا و دهقان، 1394، بنیادی نائینی، تشکری، 1391)، در رابطه با نیروی انسانی جهت حسن انجام مأموریتهای صحنه نبرد آینده (اخگر و بابایی، 1395، متقی، 1388)، درزمینه قابلیت تحرک و چابکی در محیط ناهمطراز آینده (آقا محمدی، 1390)، در رابطه با فناوری نسل آینده (حسنلو، 1388)، در همین امتداد در خصوص نوآوری آینده محور (جعفری و همکاران، 1395)، تسلیحات و تجهیزات نظامی مدرن آینده (گلستانه، 1389)، لجستیک آینده (نادری خورشیدی و مهردادی، 1391، قاسمی و بای، 1391)، توان رزم (صفوی، ذوالفقاری، 1391، رستمی،1386، ظریف منش، 1385)، آمادگی رزمی ارتش آینده (ریاضی، 1391)، کارکرد دفاعی و بازدارندگی در محیط نامتقارن آینده (کریمی، 1391، قاسمی، 1393) پرداختهشده، ولیکن به همه ابعاد آن در پژوهشهای گذشته نپرداختهاند.