چکیده:
امروزه زیست پذیری و سرزندگی، نقشی اساسی در حیات و رشد شهرها و کیفیت زندگی شهروندان دارد. در این میان، شناسایی و درک نیازهای شهروندان و زیست پذیرسازی این سکونتگاهها، کیفیت زندگی در نواحی شهری را ارتقا می بخشد و زمینة دستیابی به توسعة پایدار را فراهم می سازد. پژوهش حاضر در این راستا با بهره گیری از روش های توصیفی- تحلیلی و پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه، انجام شده است. جامعه آماری، ساکنان بافت فرسوده محله عامری میباشد که تعداد350 نفر از آنها به روش نمونه گیری احتمالی ارزیابی شدند و اطلاعات گردآوری شده با به کارگیری تحلیل های عاملی، رگرسیون و تحلیل مسیر در محیط نرم افزار spss از لحاظ آماری تجزیه و تحلیل شد. بر پایة نتایج مشخص گردید که بافت محله عامری از لحاظ سرزندگی، ضعیف است؛ آسایشاقلیمی پر اهمیت ترین مولفه و تنوع زمان فعالیت کم اهمیت ترین مولفه در ارتقاء سرزندگی در این بافت بوده است. مطابق یافته ها، بیشترین مقدار بارهای عاملی، در زیرشاخصهای مدیریتی با مقدار(506. Ee=) دیده می شود. و این شاخص ها، نقش بیشتری در وضعیت زیست پذیری بافت فرسوده محله عامری داشته است. نتایج مدل تحلیل رگرسیونی چند متغیره نشان داد که زیست پذیری بافت فرسوده محله عامری، بیشترین مقدار همبستگی را با شاخص اقتصادی با مقدار(725. R2=) دارد.
خلاصه ماشینی:
تحلیل زیست پذیری و سرزندگی بافت های فرسوده (مطالعه موردی: محله عامری شهر اهواز) 1 دکتر پرویز سلیمانی مقدم 2 محمد قندهاری 3 فاطمه پیری تاریخ دریافت : ١٣٩٧/٠٥/٢٨ تاریخ پذیرش : ١٣٩٧/١١/١٥ چکیده امروزه زیست پذیری و سرزندگی، نقشی اساسی در حیات و رشد شهرها و کیفیت زندگی شهروندان دارد.
محدودیت های ذکر شده ، در کنار برخورداری از ظرفیت های بالای توسعه در این پهنه ها، زیست پذیرکردن محدودة بافت فرسوده را در جهت توسعۀ درونی آن ضروری ساخته است که این ضرورت از چند عامل نشأت میگیرد: از جهت اقتصادی این بافت ها مهمترین ذخیره زمین برای شهر جهت اسکان جمعیت میباشد، از جهت فرهنگی خاستگاه شهر امروزی و یادگاری از فرهنگ و تاریخ پیشین است ، همچنین از جهت اجتماعی این بافت ها ضامن زندگی انسان ها هستند و از لحاظ کالبدی، با وجود همۀ نارسائیها هنوز دارای ارزش های معماری، شهر سازی و باستان شناسی بی نظیری میباشند (٢٨٩٤ :٢٠٠٩ ,Concalves).
بندرآباد و احمدی نژاد (١٣٩٣)، در پژوهشی به ارزیابی شاخص های کیفیت زندگی با تاکید بر اصول شهر زیست پذیر در منطقه ٢٢ تهران در قالب دو بعد عینی و ذهنی در قلمروهای اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و زیباشناختی، دسترسی و حمل و نقل و خدمات شهری پراخته اند نتایج این مطالعه می دهد هر یک از این شاخصها از نظر شهروندان سهم متفاوتی در تحقق پذیری شهرهای زیست پذیر دارند.
شاخص های زیست پذیری و سرزندگی که برای و رصدکردن کیفیت زندگی در یک محیط و در یک بازة زمانی مشخص ، با استفاده از معیارهای ذکر شده انجام شد در محله مورد بررسی قرار گرفت در جدول شماره ٣ آمده است .