چکیده:
زمینه و هدف: اگر چه که هندبال به صورت یک کل مطرح است اما هر یک از شاخصهای آن با
توجه به ماهیت این ورزش و محیطی که بازی در آن انجام میگیرد دارای نیازهای آنتروپومتریکی و
فیزیولوژیکی خاص خود است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه برخی از متغیرهای آنتروپومتریکی
و فیزیولوژیکی بر مهارت دریبل زدن و چابکی بازیکنان هندبال نخبه پسر نوجوان شهر دهدشت میباشد.
مواد و روشها: روش این پژوهش به صورت میدانی است و از نظر هدف کاربردی میباشد. جامعه
آماری پژوهش حاضر را کلیه بازیکنان هندبالیست نخبه پسر نوجوان شهر دهدشت تشکیل می دهند.
همچنین نمونه آماری این پژوهش را 30 نفر پسر نوجوان نخبه هندبالیست شهر دهدشت شامل میشود.
9 متر رفت و برگشت( و پله هاروارد برای سنجش استقامت قلبی- × آزمودنیها در آزمون چابکی )دوی 4
عروقی و تنفسی، شرکت میکنند. متغیرهای فیزیولوژیکی نیز شامل ضربان نبض استراحت، متوسط
فشار خون استراحت، ضربان قلب بیشینه هنگام فعالیت در پله هاروارد، سرعت بازگشت به حال اولیه
ضربان قلب پس از پله هاروارد و توانایی حبس نفس مانند بازی کبدی، ارزیابی می شوند. برای تجزیه
و تحلیل دادهها از آمار توصیفی برای میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد و برای بررسی همبستگی
و مداخله متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون طبقه بندی شده استفاده شد.
یافتهها: نتایج به دست آمده نشان داد که بیشتر متغیرهای آنتروپومتریکی با چابکی دارای رابطه ای
معنادار بودند، ولی متغیرهای فیزیولوژیکی تنها دراز و نشست ارتباط معناداری با چابکی نشان داد.
نتیجهگیری: میتوان نتیجه گرفت که بین متغیرهای آنتروپومتریکی و مهارت دریبل زدن هندبالیست
های نوجوان و جوان رابطه ای دیده نشد و از سویی بین متغیرهای فیزیولوژیکی و مهارت دریبل زدن
هندبالیست های نوجوان و جوان، تنها در دراز و نشست ارتباط معنادار دیده شد.
خلاصه ماشینی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه برخی از متغیرهای آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی بر مهارت دریبل زدن و چابکی بازیکنان هندبال نخبه پسر نوجوان شهر دهدشت میباشد.
نتایج به دست آمده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین برخی از متغیرهای آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی با مهارت دریبل زدن هندبالیست ها و چابکی آنها رابطه معناداری وجود دارد.
برای بررسی این فرضیه از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد، نتایج نشان داد که بین عوامل فیزیولوژیکی با مهارت دریبل زدن هندبالیست های نخبه پسر نوجوان تنها در دراز و نشست رابطه معنادار دیده شد.
برای بررسی این فرضیه از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد، نتایج نشان داد که بین مهارت دریبل زدن و چابکی هندبالیست های نخبه پسر نوجوان رابطه معناداری وجود ندارد.
برای بررسی این فرضیه از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون طبقه بندی شده استفاده شد، نتایج نشان داد که در تنها دراز و نشست با مهارت دریبل زدن ارتباط معناداری برقرار کرده بود.
برای بررسی این فرضیه از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد، نتایج به دست آمده نشان داد که برخی از اندازه های آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی در چابکی هندبالیست های نخبه پسر نوجوان رابطه معنادار دارند.
برای بررسی این فرضیه از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون طبقه بندی شده استفاده شد، نتایج نشان داد که برخی از اندازه های آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی قدرت پیش بینی چابکی هندبالیست های نخبه پسر نوجوان را دارند.
International Journal of Social Science Interdisciplinary Research Vol. 1 Issue 12, Online available at www.