ادبیات: نرگس پرپر ادب و هنر

"از برگهای درختان سبز و خرم بهاری جز یادگاری پریده رنگ و افسرده‌ چیزی بجا نمانده و شاخه‌های خشک هنگام برخورد بایکدیگر،گوئی در سوک عزیزان‌ ناله‌های غم‌انگیز سر میکنند؛حتی بوته‌های رز که تا جندی پیش گلهای رنگارنگ‌ خود را تقدیم دیدگان تماشاگران مینمودند از آسیب بادهای سرد پائیز منظرهء رقت باری دارند. نام این گل با شهامت(نرگس)است. با خود میگویم:آیا خمیدگی این گل از چه و برای چیست؟ آیا سرش را بعنوان همدردی و سوگواری در مرگ همجنسانش خم کرده و یا بپاس احترام سکوت و آرامش طبیعت و خواب موقتی پرشکوه آن،و نیز تحت تأثیر شگرف قدرت لایزال خداوند،گلبرگهای ظریفش را بعلامت تعظیم و ستایش بسوی‌ متمایل ساخته است؟! *** هریک از مظاهر طبیعت برای انسان درسی سودمند و عبرت‌انگیز است، هنگانی که نباتات بخواب عمیق زمستانی فرو میروند،جانشینی زیبا و فروتن همچون‌ (نرگس)دارند..."