چکیده:
هدف: خودپنداره بدنی نقش مهمی در نوجوانی دارد. در این دوره از زندگی افراد
تغییرات جسمانی، روانی و احساسی را تجربه میکنند و تفاوتهای جنسیتی آشکار
میشود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط شاخصهای آمادگی جسمانی مرتبط با
سلامت و خودپنداره بدنی و همچنین تفاوت های جنسیتی بین دختران و پسران نوجوان
بود.
روش: از میان دانشآموزان منطقه 6 تهران 335 نفر به روش نمونهگیری تصادفی
خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. دانشآموزان ابتدا فرم کوتاه پرسشنامه خود
توصیفی بدنی مارش ) 2010 ( رو تکمیل کردند. سپس برای اندازهگیری آمادگی
جسمانی از مجموعه آزمون آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت آهپرد استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین شاخصهای آمادگی جسمانی مرتبط با
سلامت و ابعاد خودپنداره بدنی بین هر دو جنس وجود دارد. علاوه بر این ارتباط
معناداری بین استقامت قلبی عروقی، قدرت و استقامت عضلانی، انعطافپذیری،
درصد چربی بدن و خودپنداره بدنی کلی پیدا شد. همچنین بین خود ادراکی، چربی
بدنی، هماهنگی، استقامت، انعطافپذیری، لیاقت ورزشی، قدرت و فعالیت بدنی و
شاخص های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت ارتباط معناداری پیدا شد. اما بین خود
ادراکی ظاهر بدنی، سلامتی و عزتنفس و شاخص های آمادگی جسمانی مرتبط با
سلامت ارتباط معناداری پیدا نشد.
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان میدهند که باید برنامههای آموزشی خاصی برای
بهبود آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت برای هر دو جنس تدارک دیده شود. زیرا بهبود
آمادگی جسمانی باعث بالا رفتن بهداشت روانی و فاکتورهای روانشناختی نوجوانان
میشود. به طور مثال، برنامههای آموزشی مدارس باید بر ارتقاء قدرت و استقامت
عضلانی و همچنین استقامت قلبی عروقی دختران تاکید بیشتری نمایند.هدف: خودپنداره بدنی نقش مهمی در نوجوانی دارد. در این دوره از زندگی افراد تغییرات جسمانی، روانی و احساسی را تجربه میکنند و تفاوتهای جنسیتی آشکار میشود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط شاخصهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و خودپنداره بدنی و همچنین تفاوت های جنسیتی بین دختران و پسران نوجوان بود. روش: از میان دانشآموزان منطقه 6 تهران 335 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. دانشآموزان ابتدا فرم کوتاه پرسشنامه خود توصیفی بدنی مارش (2010) رو تکمیل کردند. سپس برای اندازهگیری آمادگی جسمانی از مجموعه آزمون آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت آهپرد استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین شاخصهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و ابعاد خودپنداره بدنی بین هر دو جنس وجود دارد. علاوه بر این ارتباط معناداری بین استقامت قلبی عروقی، قدرت و استقامت عضلانی، انعطافپذیری، درصد چربی بدن و خودپنداره بدنی کلی پیدا شد. همچنین بین خود ادراکی، چربی بدنی، هماهنگی، استقامت، انعطافپذیری، لیاقت ورزشی، قدرت و فعالیت بدنی و شاخص های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت ارتباط معناداری پیدا شد. اما بین خود ادراکی ظاهر بدنی، سلامتی و عزتنفس و شاخص های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت ارتباط معناداری پیدا نشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان میدهند که باید برنامههای آموزشی خاصی برای بهبود آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت برای هر دو جنس تدارک دیده شود. زیرا بهبود آمادگی جسمانی باعث بالا رفتن بهداشت روانی و فاکتورهای روانشناختی نوجوانان میشود. به طور مثال، برنامههای آموزشی مدارس باید بر ارتقاء قدرت و استقامت عضلانی و همچنین استقامت قلبی عروقی دختران تاکید بیشتری نمایند.
خلاصه ماشینی:
هدف از این مطالعه تعیین ارتباط شاخصهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و خودپنداره بدنی و همچنین تفاوت های جنسیتی بین دختران و پسران نوجوان بود.
همچنین بین خود ادراکی، چربی بدنی، هماهنگی، استقامت، انعطافپذیری، لیاقت ورزشی، قدرت و فعالیت بدنی و شاخص های آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت ارتباط معناداری پیدا شد.
واژگان کلیدی: روانشناسی، خود پنداره بدنی، آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت، نوجوانان The examination the relationship between health-related physical fitness and Physical self-concept in adolescent Hamed Sabzevari1*, Farhad Ghadiri2, Azadeh Sharififar1 Master of Motor Behavior, Department of Physical Education and Sport Sciences, Kharazmi University, Tehran, Iran * Assistant Professor of Motor Behavior, Department of Physical Education and Sports Science, Kharazmi University, Tehran, Iran Emaihamedsabzevari68@yahoo.
The purpose of this study was to investigate the relationship between Health's related physical fitness indicators and physical self-concept as well as gender differences between girls and boys in adolescent.
As well as between self-perceived body fat, coordination, endurance, flexibility, athletic competence, strength and physical activity and health-related physical fitness indicators significant relationship was found.
Key Words: psychology, Physical self-concept, health-related fitness, students مقدمه دوره نوجوانی زمانی حساس ازلحاظ تغییرات رشدی در تمام حیطههای رشدی انسان است.
بنابراین هدف این مطالعه تعیین رابطه بین شاخصهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت (قدرت و استقامت عضلانی، استقامت قلبی عروقی، انعطافپذیری، ترکیب بدن) و ابعاد خودپنداره بدنی نوجوانان بود.
تفاوتهای معناداری بین هر دو آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و خودپنداره بین بدنی دختران و پسران پیدا شد.
Pérez-Soto, Arancha Gálvez Casas, Pedro Tarraga Lopez.