چکیده:
این نوشتار تأملی است در اشارات علمی دعای عرفه، و بیان میدارد که فرازهای متعددی از این دعا حامل گنجینههای دانش ناگشودهای است که اعجاب برانگیز و اعجاز آفرین است. امام حسین از لحاظ مکانی، زمانی و مخاطب با انتخاب بیآلایشترین مکان و مقدسترین زمان، فطرت انسانها را با بلاغت و رسایی تمام به میزبانی متعالیترین معارف فرا میخواند. از لحاظ محتوا، با ترکیب فروع گوناگون مسائل و اشراف به نیازهای روحی و مسئله توحید، آمیزهای از معارف حیات آفرین را مطرح میکند و با اشارههای ظریف اذهان جستوجوگر را به زوایای نهان و آشکار اسرار خلقت واقف میگرداند. در این نوشتار، سه نظریه علمی قدمت نطفه، نظریه اصالت خلقت و عدم تکامل انواع و نظریه نقش خاک در پدیداری ژن برتر مستخرج از دعای عرفه معرفی شده است.
خلاصه ماشینی:
نسبت اين فراز از دعاي عرفه با تکميل موجودات از نظر دارويـن چـه تمـايزات و تشابهاتي دارد؟ آيا مي تواند نفي کننده نظريه تکامل باشد؟ تأمل در عبارت يا مقصود از «مـرا در خلقتم گواه نفرمودي» گواه فطري است يا علم ابتدايي و عادي؟ مخلوقي که هيچ آگاهي و خـود شناختي ندارد، به اطلاق بيان امام ع چگونه مي تواند تکامل بخش وجود خـود جهـت ورود بـه فضاي پيچيده تري باشد؟ در اين دعا به بعضي از مطالب و شاخه هاي علمي نيز اشاره شده است .
در دعاي عرفه ، نکات دقيقي در زمينه هاي مختلف و ابعاد گوناگون وجود انساني مطرح شده است ، مهم ترين چيزي که در اين ميان بايد برآن تأکيد کرد، نيازمندي واقعي يک شهروند دينـي است ؛ يعني حضرت پس از آنکه از خود شناسي به خدا شناسي پل مي زند و نيازمندي به وحي را با ياد آوري مقام نبوت مطرح ميکند، با زيباترين تعابير ويژگيهاي يک انسـان سـالم را يـاد آور ميشود؛ به ديگر عبارت ، نشانه هاي يک انسان کامل را چنين بر مـي شـمارد و در واقـع ، تمـامي امکانات براي حصول موارد ذيل بايستي به کار گرفته شود.