چکیده:
انقلاب اسلامی را میتوان شروع کاربست قدرت نرم در عرصة سیاست داخلی و بینالملل دانست که در فرایند تحولات سیاسی و اجتماعی، بهرهگیری از ابزارهای نرم و فاقد خشونت از برجستگی خاصی برخوردار بودند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، رهیافت نرمافزاری قدرت به یکی از بدیلهای کاربست قدرت در سطح بینالملل تبدیل گشت؛ بهگونهای که تزلزل در مؤلفهها و منابع قدرت نرم توسط یک بازیگر سیاسی، نقص محسوب میشد و امروزه همة کشورها مترصد دستیابی به توانمندی در حوزة منابع قدرت نرم هستند. ازهمینرو، جمهوری اسلامی نیز برای رسیدن به قدرت منطقهای نیازمند قدرت نرم میباشد و به همین دلیل، شناخت مؤلفهها و منابع قدرت نرم ایران میتواند حائز اهمیت باشد. با توجه به این موضوع، مقالة حاضر سعی دارد به این سؤال پاسخ دهد که؛ کدام مؤلفهها بیشترین تأثیر را بر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در سطح جهان اسلام دارند؟ یافتههای مقاله نشان میدهند که مؤلفههایی نظیر الهامبخشی، هنجارسازی و تعمیق عمق راهبردی، هویتیابی مسلمانان، دیپلماسی فرهنگی، مدیریت افکار عمومی جهان، برتری علمی و حوزه دانش، توانمندی در حوزههای فرهنگی و هنری بر ارتقای قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام مؤثر و کارآمدتر از منابع دیگر هستند.
خلاصه ماشینی:
به طور سنتي در روابط بين الملل ، منبع عمدة قدرت جوامع سياسي قدرت سخت آن ها در قالب عناصر چهارگانۀ فرهنگي، نظامي، سياسي و اقتصادي بوده است ؛ اما امروزه به دلايلي نظير حرکت بين المللي به سوي جهانيشدن ، انقلاب اطلاعاتي، گسترش سريع وسايل ارتباط جمعي، ناتواني قدرت آشکار، توان رزمي و نيز حضور نهادهاي جهاني غيردولتي در عرصۀ سياست بين الملل ، توزيع منابع قدرت در موضوع هاي مختلف بسيار تغييرکرده است ؛ به صورتيکه ساختارهايي متفاوت از نوع پيشين در عرصۀ قدرت در حال شکل گيري هستند که برخي، از آن ها با عنوان رخنه در نوع کهن قدرت يا انقلاب در ماهيت قدرت ياد کرده اند؛ درحقيقت ما شاهد يک جابه جايي در منابع و نحوة به کارگيري قدرت در اشکالي ديگر هستيم ، به نحوي که برخي معتقدند امروزه به کارگيري اسلحه براي دستيابي به اهداف ملي يا دفاع از آن ها از طريق ايجاد نفوذ منفي و سمت دهي تحکم آميز به اعمال ساير دولت ها، مشروع نيست ؛ براين اساس با مراجعه به طيف متنوع آثار موجود در باب قدرت ، مشخص ميشود که توجه به قدرت نرم و منابع عديده آن ، گفتماني تازه را براي تأمين ارزش هاي يک جامعه شکل ميدهد و درنتيجه ، چهره اي تازه از قدرت مطرح ميشود که دو مشخصۀ بارز دارد: اجتماعيبودن و هنجاريبودن .
کلیدواژه ها:
هویت
،
جهان اسلام
،
دیپلماسی فرهنگی
،
جمهوری اسلامی ایران
،
قدرت نرم
،
الهامبخشی
،
هنجارسازی
،
برتری علمی
،
تاثیرگذاری فرهنگی