چکیده:
مسأله نمایش سمبلهای مذهبی در سالهای اخیر در اروپا جنجالبرانگیز بوده است. البته بحثها عمدتاً بر حجاب اسلامی متمرکز بوده و اینکه آیا زنان حق دارند در مکانهای آموزشی از روسری استفاده نمایند. به اعتقاد نهادهای قضائی یا شبه قضائی بینالمللی از لحاظ قواعد حقوق بشری، نمایش سمبلهای مذهبی یک نوع ابراز مذهب یا عقیده است که در چارچوب ماده 18 میثاق حقوق مدنی و سیاسی و ماده 9 کنوانسیون اروپایی حقوق بشر قابل محدود شدن میباشد. به نظر میرسد که نهادهای نظارتی حقوق بشر نباید صرفاً بر رعایت شرایط اعمال محدودیتها مندرج در مواد مذکور تأکید داشته باشند، چرا که با اعمال این محدودیتها ممکن است حقوق بشری غیر از آزادی مذهب یا عقیده در معرض خطر قرار گیرند.
خلاصه ماشینی:
به اعتقاد نهادهای قضائی یا شبه قضائی بین المللی از لحاظ قواعد حقوق بشری ، نمایش سمبلهای مذهبی یک نوع ابراز مذهب یا عقیده است که در چارچوب ماده ١٨ میثاق حقوق مدنی و سیاسی و ماده ٩ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر قابل محدود شدن می باشد.
٢آیا آزادی مذهب و عقیده قابل تعلیق است ؟ ا گر بعضی از حقوق بشر تضمین شده در اسناد بین المللی جهانی و منطقه ای مطلق اند و هیچ محدودیتی ر نمی پذیرند، برای ا کثریت آنها امکان تحمیل محدودیت در شرایط خاص پیش بینی شده است .
بدین ترتیب بحث محدودیتهای وارد بر آزادی ابراز مذهب از تعلیق حقوق کاملا متفاوت است و کشورهای اروپایی فقط با رعایت شرایط مندرج در مواد ١٨ (بند ٣) میثاق و ماده ٩( بند ٢) کنوانسیون اروپایی حقوق بشر قادر خواهند بود اعمال محدودیت نمایند.
٢٠ طبیعتا این استدلال در مورد آزادی فکر، وجدان و مذهب قابل اعمال است ، چرا که مقررات کنوانسیون اروپایی حقوق بشر در جهت حمایت از پلورالیزم هدف گیری شده که بدون آن ، همانگونه که دیوان بارها تأ کید کرده است ، دموکراسی نمی تواند وجود داشته باشد.
از این جهت است که در ماده ١٨( بند ٣) میثاق حقوق مدنی و سیاسی ١٩٦٦ و ماده ٩( بند ٢) کنوانسیون اروپایی حقوق بشر به دولتهای عضو اجازه داده شده است که آزادی ابراز مذهب را تابع محدودیتهایی قرار دهند.