چکیده:
مدیریت ریسک و ریسکپذیری در توسعه یافتگی بنگاه های تولیدی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق به بررسی پدیده «ریسک کسب و کار» در بنگاه های کوچک و متوسط حاضر در خوشه صنعتی کفش مستقر در منطقه 12 شهر تهران پرداختیم. این مطالعه از روش نظریه مبنایی استفاده کرده است، داده ها با استفاده از تکنیک مصاحبه جمعآوری شده و سپس بر طبق روش نظریه مبنایی، در سه مرحله کدگذاری و تحلیل شدند. یافته های این تحقیق نشان داد بروز ریسک در بنگاه های کوچک و متوسط علل زیادی دارد که می توان این علل را در سه دسته ناکارآمدی نهادی، اتلاف منابع و ناهماهنگی عرضه و تقاضا قرار داد. همچنین تولیدکنندگان در مواجهه با ریسکهای کسب و کار سه نوع راهبرد اتخاذ می کنند که عبارتاند از: مدیریت منابع، مدیریت بازار و مدیریت مبادله. این راهبردها برای بنگاه های تولیدی سه نوع پیامد دارد: فردی، سازمانی و تولیدی. یافته اصلی این تحقیق، تعیین نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در مدیریت ریسک در بنگاههای کوچک و متوسط است.
خلاصه ماشینی:
jrd/١٠٢٢٠٥٩ مطالعۀ نحوة اثرگذاری متغیرهای اجتماعی و فرهنگی بر مدیریت ریسک در صنایع کوچک و متوسط (مورد مطالعه : خوشۀ صنعتی کفش تهران ) مصطفی ازکیا١، حسین میرزایی ٢ و حامد اکبری *٣ تاریخ دریافت : ١٣٩٧/٠٦/٢٠ - تاریخ پذیرش : ١٣٩٧/١٢/٢٧ چکیده : مدیریت ریسک و ریسک پذیری در توسعه یافتگی بنگاه های تولیدی از اهمیت بالایی برخوردار است .
Business-community partnerships اگر خوشه های صنعتی را سازوکاری در نظر بگیریم که یکی از وظایف اصلی آن ، تقویت تعاملات بین فعالان صنایع کوچک و متوسط شاغل در یک رشته صنعتی است (پورتر، ١٩٩٨: ٧٨) و اگر هر تعامل انسانی پایدار را فارغ از موضوع آن ، نتیجۀ برقراری نظامی اجتماعی بدانیم که برای افراد تولید همبستگی، معانی مشترک و اعتماد متقابلی میکند که در نتیجه آن ، ارتباط دوطرفه میسر میشود (دورکیم ، ١٣٩٣: ١٥٢-١٥١)، به نظر میرسد ایجاد و توسعۀ خوشه های صنعتی در هماهنگی و انطباق با شرایط اجتماعی و فرهنگی در مناطق مختلف ، بتواند به واسطۀ بهره مندی از ظرفیت های اجتماعی و فرهنگی محیطی، موفقیت خوشه های صنعتی را در توسعۀ هرچه بیشتر بنگاه های تولیدی، افزایش دهد.
از سوی دیگر، اعتماد و روابط اجتماعی نقش مهمی در تقویت و توسعۀ تعاملات اقتصادی دارند و میتوانند به پیدا کردن فرصت های جدید اقتصادی توسط افراد کمک کنند (گرانووتر، ١٩٨٥: ٤٩٦-٤٨٥) در حال حاضر، بیاعتمادی یکی از عواملی است که عملاً انتخاب های تولیدکنندگان در مواجهه با ریسک کسب و کار را محدود میکند چرا که در چنین شرایطی، افراد دیگر به سراغ حل جمعی و گروهی مسائل نمیروند، یعنی محیط پیرامون ، هم از نظر اقتصادی و هم از نظر اجتماعی برای تولید کننده ناامن شده و به هیچ وجه از تولیدکننده پشتیبانی نمیکند.