چکیده:
روابط دوستی قبل از ازدواج با جنس مخالف یکی از پدیدههای اجتماعی است که در سالهای اخیر گسترش یافته است. پژوهش حاضر با هدفمقایسه سبکهای هویت، خودپنداره بدنی و جهتگیری مذهبی در دانشجویان دختر با و بدون دوست پسر انجام گرفت پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی– مقایسهای است. تعداد 30 نفر از دانشجویان دارای دوست پسر به صورت تصادفی چند مرحلهای و تعداد 30 نفر نیز به تصادف از جامعه دانشجویان عادی انتخاب شدند. دانشجویان پرسشنامههای سبکهای هویت، خودپنداره بدنی و جهتگیری مذهبی را پاسخ دادند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (مانوا) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات دانشجویان دختر دارای دوست پسر در متغیرهای جهتگیری مذهبی درونی، هویت اطلاعاتی، هنجاری و تعهد پایینتر از گروه عادی و در متغیرهای ظاهر بدنی، انعطاف بدنی، عزت نفس و هویت سردرگم به طور معنیداری بالاتر از گروه عادی بود. این نتایج نشان میدهند که نقص در هویتیابی، نارضایتی از تصویر بدنی و فقدان بود. جهتگیری مذهبی درونی میتوانند در روابط دوستی قبل از ازدواج دختران نقش داشته باشند.
خلاصه ماشینی:
مقایسه سبکهای هویت، خودپنداره بدنی و جهتگیری مذهبی در دانشجویان دختر با و بدون دوست پسر سجاد علمردانی صومعه<FootNote No="173" Text="کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول)s_a_s139@yahoo.
پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبکهای هویت، خودپنداره بدنی و جهتگیری مذهبی در دانشجویان دختر با و بدون دوست پسر انجام گرفت پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی– مقایسهای است.
عنایت و آقاپور (1389) در پژوهشی با عنوان بررسی عاملهای اجتماعی- فرهنگی مرتبط با کیفیت سلامت روانی خانواده نشان دادند که رابطه معنیداری بین متغیرهای سن، جنس، درآمد، میزان تحصیلات، وضعیت اشتغال، بعد خانوار، سرمایه اجتماعی، جهتگیری مذهبی و عزت نفس با سلامت روانی خانواده وجود دارد که از بین این متغیرها جهتگیری مذهبی قویترین پیشبینی کننده کیفیت سلامت روانی خانواده بود.
جدول 3 نتایج تحلیل واریانس مؤلفههای خودپنداره بدنی در گروههای مورد مطالعه (به تصویر صفحه مراجعه شود) 1: دارای دوست پسر و 2: بدون دوست پسر نتایج جدول 3 نشان میدهد که تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات دو گروه از دانشجویان با دوست پسر و بدون دوست پسر در متغیر ظاهری (86/12 = F، 001/0p < )، انعطافپذیری (35/27 = F، 001/0 p <) و عزتنفس (24/9 = F، 004/0 p <) وجود دارد.
بهعلاوه، نتایج این پژوهش نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنیداری در خودپنداره بدنی و مؤلفههای آن وجود دارد، بدین صورت که میانگین نمرات دانشجویان دارای دوست پسر در مقایسه با دانشجویان بدون دوست پسر در مؤلفههای ظاهر، انعطافپذیری و عزتنفس بالاتر است و به تبع آن خودپنداره بدنی بهتری دارند.
در مجموع نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تفاوت معنیداری در سبکهای هویت، خودپنداره بدنی و جهتگیری مذهبی درونی دو گروه از دانشجویان دختر با و بدون دوست پسر وجود دارد.