بی خانمانی ! پاسخ به نامه محمود فرخ شاعر استاد خراسانی ادب و هنر

"غزلی از سعدی جور بر من می‌پسندد دلیری‌ زور با من می‌کند زور آوری‌ بار خصمی می‌برم کز دست او1 می‌نشاید رفت پیش داوری‌ عقل بیچاره‌ست در زندان عشق‌ چون سلیمانی بدست کافری‌ بارها گویم بگریم‌2پیش خلق‌ تا بود2بر من ببخشد خاطری‌ باز گویم پادشاهی را چه غم‌ گر به خیلش در بمیرد چاکری‌ ای که صبر از من طمع داری و هوش‌ بار سنگین می‌نهی بر لاغری‌ آنچ‌3در پای عزیزان افکنند من سری دارم‌4اگر داری سری‌ چشم عادت کرده با دیدار دوست‌ حیف باشد بعد از او5بر دیگری‌ این سخن سعدی تواند گفت و بس‌ هر گدائی را نباشد گوهری‌6 متن مطابق است با نسخه‌ای اصیل (1)- یار،خصمی می‌کند بار خصمی می‌کشم کز جور او ."