چکیده:
فضای ورودی شهرها مسیر حرکتی (بین بستر طبیعی بیرون شهر با محیط مصنوع درون آن) است که جریان ورود به شهر از طریق آن میسر میشود و از شخصیت و هویت مستقلی برخوردار میباشد. در این بین گسترش خودبهخود و توسعه بیرویه و بدون برنامه شهرها و توجه نکردن به الگوهای توسعه فضایی مناسب باعث ضعف در شکل و محتوای فضاهای ورودی شهرها در ایران گردیده است، و این امر آسیب جدی به سیما و هویت شهرها وارد کرده است. این مقاله باهدف ارزیابی کیفیت کالبدی و کارکردی ورودیهای شهری به ارزیابی مبادی ورودی شهر یزد بهعنوان یکقطب گردشگری میپردازد. پژوهش حاضر ازنظر نوع کاربردی و ازنظر روش توصیفی – تحلیلی میباشد. دادههای موردنیاز با استفاده از مطالعات کتابخانهای، بررسیهای میدانی و به کمک ابزار پرسشنامه گردآوریشده است. بدین ترتیب که جامعه آماری این تحقیق را گردشگران واردشده به شهر یزد تشکیل میدهد. با توجه به آمار سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری شهرستان یزد از تعداد گردشگران واردشده به شهر یزد در بهار 1397 از طریق سه ورودی و با استفاده از فرمول کوکران 320 نفر بهعنوان حجم نمونه انتخابشده است. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از روشهای آماری توصیفی (توزیع فراوانی و درصد) و روش آمار استنباطی) آزمون T یکطرفه، کروسکال والیس) بهره گرفتهشده است. مجموعه معیارهای تحقیق شامل وضعیت ورودیهای شهر ازنظر کیفیت معابر، امکانات خدماتی، زیبایی و بازنمایی هویت شهر میباشد. یافتههای پژوهش نشان میدهد که گردشگران، کیفیت ورودیهای شهر یزد را ازنظر شاخصهای موردنظر در حد متوسط ارزیابی کردهاند بهطوریکه هیچکدام از ورودیها به بازخوانی هویت شهر نمیپردازند و در مقایسه سه ورودی با یکدیگر، ورودی یزد- کرمان ازنظر گردشگران در سطح پایینتری قرار دارد.