خلاصه ماشینی:
"تعریف فوق در سال 1691 به این شرح تجدید نظر شد: عقبماندگی ذهنی به کنش عمومی ذهن که پائینتر از حد عادی باشد و بر اثر بروز اختلالاتی در دوران مختلف رشد حاصل گردد اطلاق میشود و بروز امر فوق اختلالاتی در کسب رفتارهای مناسب و سازگارانه را موجب میگردد.
"پیاژه"9روانشناس سوئیسی،تعریف هوش و عقبماندگی ذهنی را اینطور بیان میکند هوش،نتیجه تاثیر دائمی و متقابل فرد با محیط است و اگر این رابطه متقابل بصورت متعادلی صورت گیرد موجب توانائی سازگاری با محیط و پیشرفت هوش میشود.
از همینجا"پیاژه"عقبماندگان ذهنی را افرادی از جامعه میداند که در مراحل پایین رشد هوشی متوقف میشوند و در آنها کششهای "نهاد"قوی و زیاد است.
تعاریف کموبیش مشابه در این زمینه بسیار است که در مجموع میتوان گفت: عقبمانده ذهنی به کسی اطلاق میگردد که بر اثر اختلال یا کمکاری در ذهن،در انجام امور جاری،رفع مشکلات و پذیرش رفتاری سازگارانه با محیط،در حدی پایینتر از افراد مشابه یا همسن خود توانائی داشته باشد."