چکیده:
بررسی جایگاه «هستی» به معنای دنیای مادّی، اهمیت ویژهای در هدفانگاری یا ابزارانگاری آن در سیاست دارد. آیا دستیابی به ابعاد مختلف هستی، هدف سیاست است یا وسیلهای که سیاستمداران با آن به اهداف سیاسی میرسند؟ در این تحقیق، نشان داده میشود که گروهی نگاهی مستقل به هستی دارند و آن را «هدف سیاست» میدانند، گروهی هستی را بیارزش میانگارند و گروه سومی نیز آن را «ابزار» رسیدن به اهدافی فراتر، یعنی سعادت حیات اخروی میدانند. این تحقیق با بررسی آیات قرآن کریم، تلاش دارد نشان دهد که کدام مبنا در قرآن پذیرفته و کدام مورد انتقاد است.
خلاصه ماشینی:
بـا ايـن توضـيح کـه ديدگاهي که دنيا را کاملا بي ارزش مـي پندارنـد، ماننـد بيشـتر آيـين هـاي هنـدي و عمـوم متصوفه که گوشه گيري را به پيروانشان تلقين مي کنند و معتقدنـد دنيـا انسـان را بـه تبـاهي مي کشاند و نجات در فرار از آن است ، مورد توجه اين نوشته نيست و به همين انـدازه نقـد قرآني بسـنده مـي شـود کـه خـدا دنيـا را بـراي اسـتفادة انسـان آفريـده اسـت و او بايـد بـه بهره برداري مطلوب از خالق خود رو آورد، از نعمت هـا بهـره ببـرد و بـراي آخـرت خـود اندوخته اي فراهم آورد: »يا أيها الناس اعبدوا ربکم الذي خلقکم والذين من قبلکم لعلکم تتقون * الذي جعل لکم الأرض فراشا والسماء بناء و أنزل من السماء ماء فـأخرج بـه مـن الثمرات رزقا لکم فلا تجعلوا لله أندادا و أنتم تعلمون : اي مردم ، پروردگار خود را پرستش کنيد؛ آن کس که شما و پيشينيان را آفريد تا پرهيزگار شويد؛ آن کس که زمـين را بسـتر شما قرار داد و آسمان را چون سقفي بالاي سر شما و از آسمان آبي فرو فرسـتاد، و بـا آن ميوه ها را پرورش داد تا روزي شما باشد.