چکیده:
مقاله حاضر به بررسی الزامات فناوری اطلاعات و ارتباطات بر مدیریت دانش در سازمانهای امنیتی با رویکرد سختافزاری و نرمافزاری بهطور عام و تاثیر آن بر مدیریت دانش و افزایش بهرهوری و خلاقیت کارکنان سازمانهای امنیتی بهطور خاص پرداخته است. فناوری اطلاعات و ارتباطات میتواند یکپارچگی دانش پراکنده سازمانی را آسان و به انجام بیشتر اعمال در کوتاهترین زمان بیانجامد. رایانهها، شبکهها، نرمافزارها و سامانههای مدیریت دانش از الزامات فناوری اطلاعات و ارتباطات است. سوالی که در این زمینه در مقاله حاضر مطرح است، آن است که الزامات فناوری اطلاعات و ارتباطات بر مدیریت دانش در سازمانهای امنیتی کداماند؟ یافتههای مقاله که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و روش جمعآوری کتابخانه¬ای و با جامعه آماری خبرگان مدیریت دانش سازمانهای امنیتی و جامعه نمونه تمامشمار به خاطر اهمیت موضوع و تجزیه و تحلیل اطلاعات با نرم افزار SPSS صورت گرفته، بیانگر ارتباط مستقیم فناوری اطلاعات و ارتباطات و فرهنگسازمانی در استقرار و پیادهسازی مدیریت دانش در سازمانهای امنیتی است؛ بنابراین هرچه الزامات فناوری اطلاعات و ارتباطات و فرهنگسازمانی در حالت ایدهآل و بهینه باشد، استقرار و پیادهسازی مدیریت دانش در سازمانهای امنیتی بهتر خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
ازاینرو باید گفت پیادهسازی مدیریت دانش در سازمانهای امنیتی نمیتواند فقط با یک رویکرد تکنیکی و فنی موردتوجه واقع شود بلکه باید قادر باشد تا جنبههای مختلف سازمان مثل ساختار، فرهنگ و فرایندها را نیز پشتیبانی کند؛ بنابراین با توجه به مطالب پیشگفته میتوان الزامات فناوری اطلاعات و ارتباطات برای استقرار و پیادهسازی مدیریت دانش در سازمانهای امنیتی را اینگونه بیان کرد که فناوری در تمامی فرایندهای مدیــــریت دانش مورداستفاده واقع میشود و مشکل اصلی در انتخاب فناوری مناسب است.
ملزومات سختافزاری و نرمافزاری فناوری اطلاعات و ارتباطات برای استقرار و پیادهسازی مدیریت دانش لازم است، ولی کافی نیست، چراکه در کنار این مؤلفهها، باید به ساختار، فرهنگ و نیروی انسانی نیز توجه ویژه بشود، چون در قالب این موارد معنا و مفهوم پیدا میکند و میتواند در مدیریت دانش نقش مؤثر و موفقی داشته باشد.
4. با توجه به پیشینه تحقیق، دو نقش اساسی فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدیریت دانش ذخیرهسازی و اشتراک و تسهیم دانش است و هر محدودیتی باعث کندی این روند و فرایند خواهد شد؛ بنابراین میتوان نتیجهگیری نمود ساختارهای سلسلهمراتبی سازمانهای امنیتی باعث محدودیت فرایندهای سازمانی بوده و کاستن از ساختار سلسلهمراتبی و افزایش ساختار محصولگرا و خلاقانه سازمانی باعث افزایش تعاملات و ارتباطات کاری خواهد شد و این عمل در خلق و اشتراک دانش سازمانی نقش تعیینکننده ایفا میکند و برای سازمان سرنوشتساز خواهد بود.