چکیده:
هدف پژوهش حاضر، شناسایی انواع رفتار زورگویی معلمان و بررسی شیوع و دامنه آن در شهر تهران بود. طرح پژوهش از نوع پیمایشی و جامعه آماری آن شامل مدارس دولتی ابتدایی و متوسطه اول شهر تهران بود که نمونهگیری طبقهبندی شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه تأیید و آلفای کرونباخ آن (91/ 0) محاسبه شد. تحلیل عاملی اکتشافی دادههای 1046 دانشآموز نشاندهنده سه مؤلفه زورگویی فیزیکی، زورگویی کلامی و زورگویی روانی بود و تحلیل عاملی تأییدی نمایانگر برازش مطلوب آن بود. میزان انواع رفتار زورگویی کمتر از معیار و در مدارس پسرانه به ترتیب زورگویی فیزیکی، روانی و کلامی و در مدارس دخترانه زورگویی روانی، فیزیکی و کلامی مشاهده شد. دانشآموزانی که هرگز در معرض زورگویی فیزیکی، روانی و کلامی قرار نگرفتهاند بهترتیب 64/ 81، 33/ 73 و 86/ 76 درصد بودند. زورگویی فیزیکی و کلامی نسبت به پسران شایعتر بود و همچنین زورگویی روانی الگوی مشابهی در هر دو جنس داشت. منطقه یک، کمترین میزان انواع زورگویی و منطقه 19 بالاترین میزان زورگویی فیزیکی، منطقه 13 بالاترین میزان زورگویی روانی و منطقه 10 بالاترین میزان زورگویی کلامی را نشان داد. زورگویی روانی، در بین پایههای متفاوت الگوی مشابهی داشت؛ اما زورگویی فیزیکی در پایه هشتم بالاترین و در پایه پنجم کمترین و زورگویی کلامی در پایه چهارم بالاترین و در پایه نهم کمترین میزان را نشان داد.
The purpose of this survey was to identify the types of teacher’s bullying behavior and its prevalence in school in Tehran, this was done by classifying sampling in schools. After confirmation by the experts, the researcher-made questionnaire was tested experimentally and Cronbach's alpha was calculated. EFA of data from 1046 students showed that there were three components of physical, psychological and verbal bullying, and CfA revealed its appropriateness. Another of physical, psychological and verbal bullying were observed in boys 'schools while psychological, physical and verbal bullying were observed in girls' schools. Students who were never experienced physical, psychological and verbal bullying were 81.64, 73.33, and 76.86 percent, respectively. Physical and verbal bullying are more prevalent in boys and a similar pattern of psychological bullying was seen in both gender. The lowest and highest level of all types of bulling was observed in District 1,19,13, 10, respectively. While psychological bullying had a similar pattern in various grades, the maximum amount of the physical bullying was seen in the eighth and the minimum was seen in the fifth grade. The maximum and minimum amount of the verbal bullying was respectively.
خلاصه ماشینی:
رفتار زورگويي معلمان نسبت به دانش آموزان و بررسي شيوع و دامنه آن در مدارس شهر تهران Teachers’ Bullying Behaviors Toward Students and Studying its Prevalence and Scope in Tehran’s Schools ندا ابراهيمي مقدم * Neda Ebrahimi Moghadam حسين خنيفر** Hossein Khanifar کمال دراني *** Kamal Dorrani نوروزعلي کرمدوست **** Norooz Ali Karamdoost چکيده Abstract هدف پژوهش حاضر، شناسايي انواع رفتار زورگويي معلمان و The purpose of this survey was to identify theبررسي شيوع و دامنه آن در شهر تهران بود.
در سال هاي اخير، با ارتقاي مدارس به منظور پيشرفت تحصيلي دانش آموزان ، معلمان با مشکلات بيشتري روبه رو شده اند که اين مسأله باعث شده تا برخي از معلمان با تمرکز بر روي انجام وظايف اجرائي ، در به کارگيري مهارت هاي حل مشکلات رفتاري و برنامه ريزيهاي مناسب ، ناتوان باشند؛ به طوري که فروموث و همکاران (٢٠١٥) معتقدند، بسياري از رفتارهاي قلدرانه معلمان ، نه به دليل مسائل ساديسمي و دروني؛ بلکه ناشي از شرايط محيطي است و آنان تحت استرس ميتوانند، الگوهاي رفتاري مانند تحريک پذيربودن ، مستعد خشمگين شدن سريع ، نااميدي و جيغ و فريادزدن تکانشي را از خود نشان دهند که پتانسيل زورگويي و آزارواذيت را به همراه دارد.
معلمان نيز ممکن است ، رفتار خود را به عنوان محرک، بخشي از دستورالعمل هاي آموزش ، پاسخ انضباطي مناسب و يا مديريت خوب در کلاس درس بدانند؛ در حالي که تحقيقات نشان ميدهد، هرچه معلم داراي دانش و اطلاعات بيشتري درباره آنچه انجام ميدهد باشد و همچنين از تسلط بيشتري بر فرآيند کلي کارهايش برخوردار باشد؛ بنابراين پشتوانه بهتري براي انجام امور خواهد داشت (دهقاني، جواديپور و اسلام دوست ، .