چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مفاهیم علوم به شیوه قصهگویی بر مهارتهای اجتماعی و هوش کلامی نوآموزان دوزبانه دوره پیشدبستانی شهرستان کارون در سال 1397 بود. جامعه موردتحقیق کلیه نو آموزان دختر و پسر پیشدبستانی شهرستان کارون بود که طی آزمونی مقدماتی تعداد 30 کودک از آنانی که نمرات پایینتری در پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون و هوش کلامی وکسلر کسب نمودند، بهعنوان حجم نمونه به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. طرح پژوهش، شبه آزمایشی و از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. ابزار پژوهش پرسشنامه مهارت اجتماعی ماتسون و همکاران (1983)، مقیاس هوش وکسلر برای کودکان پیش آموزشگاهی (1964) و بسته آموزش مفاهیم علوم (تجربی-اجتماعی) از طریق قصهگویی بود. دادهها با آزمون کلموگروف- اسمیرنف، آزمون لوین و روش تحلیل کوواریانس چند متغیره (آنکوا و مانوا) و با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 24) تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش مفاهیم علوم به شیوه قصهگویی بر مهارتهای اجتماعی با سطح معناداری 0001/0 و خرده مقیاس-های آن (رفتار اجتماعی، رفتار غیراجتماعی، پرخاشگری و رفتار تکانشی، اطمینان زیاد به خود داشتن و ارتباط با همسالان) و هوش کلامی نوآموزان دوزبانه دوره پیشدبستانی شهرستان کارون تاثیر دارد. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این پژوهش در سیستم آموزشوپرورش شهرستان کارون بخصوص مراکز پیشدبستانی، موردتوجه قرار گیرد و از نتایج آن در تصمیمگیریها و برنامهریزیها استفاده شود تا با کاهش عوامل بازدارنده به تقویت مهارتهای اجتماعی و هوش کلامی نوآموزان کمک شود.
خلاصه ماشینی:
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مفاهیم علوم به شیوه قصه گویی بر مهارت های اجتماعی با سطح معناداری ٠/٠٠٠١ و خرده مقیاس -های آن (رفتار اجتماعی ، رفتار غیراجتماعی ، پرخاشگری و رفتار تکانشی ، اطمینان زیاد به خود داشتن و ارتباط با همسالان ) و هوش کلامی نوآموزان دوزبانه دوره پیش دبستانی شهرستان کارون تأثیر دارد.
بحث در تبیین یافته فرضیه ١ که حاکی از اثربخشی آموزش مفاهیم علوم به شیوه قصه گویی بر مهارت های اجتماعی نو آموزان دوزبانه دوره پیش دبستانی شهرستان کارون بود و با یافته های پژوهش های فروزانفر (١٣٩٦)، جمالی فیروزآبادی (١٣٩٣)، روبین (٢٠١٧)، جوزف و همکاران (٢٠١٧) و ماری ناتالی و همکاران (٢٠١٧) همسو بود، میتوان گفت سادوک (٢٠٠٥؛ نقل از موسوی، ١٣٩٠) معتقدند که توانایی در بیان احساسات ، نیازها و آرزوها به اشخاص مهم در زندگی، به عنوان یک عامل مهم در یادگیری مهارت های اجتماعی توسط کودکان محسوب میشود.
در تبیین یافته فرضیه ١-٥ که حاکی از اثربخشی آموزش مفاهیم علوم به شیوه قصه گویی برافزایش مهارت های اجتماعی در خرده مقیاس ارتباط با همسالان نو آموزان دوزبانه دوره پیش دبستانی شهرستان کارون بود میتوان گفت که خرده مقیاس ارتباط با همسالان نوآموزان ، عموما احساسات کودک به عنوان یک دوست برای همسالان را شامل میشود.
در تبیین یافته فرضیه ١-٥ که حاکی از اثربخشی آموزش مفاهیم علوم به شیوه قصه گویی برافزایش هوش کلامی نو آموزان دوزبانه دوره پیش دبستانی شهرستان کارون بود و با پژوهش های منتی و همکاران (١٣٩٥) روئین تن (١٣٩٣) شبیب اصل ، نادری و مکوندی (١٣٩٣) و روبین (٢٠١٧) همسو بود، میتوان گفت وکسلر (١٩٦٧؛ نقل از ساعتچی، ١٣٩١) معتقد است هوش عبارت از توانایی کلی و جامع در فرد که باعث تفکر منطقی، فعالیت هدفمند و سازگاری با محیط میشود، میباشد.