چکیده:
هدف: هدف اصلی از پژوهش حاضر تعیین متغیرهای موثر در امر پذیرش فناوری اطلاعات و ارتباطات و همچنین اندازهگیری اندازه اثر متغیرهای مورد بررسی در امر پذیرش فناوری در پایگاههای اطلاعاتی ISI و Scopus بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر با روش فراتحلیل انجام شد. در این پژوهش کلیه پژوهشهای انجام گرفته در حوزه پذیرش فناوری اطلاعات و ارتباطات، از دو پایگاه استنادی ISI, Scopus جمعآوری شدند. سپس دادههای مناسب فراتحلیل شامل نویسندگان، میانگینها، خطای استنادی، تعداد نمونهها، حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، جواب نهایی آزمونهای آماری و سطح معناداری، گردآوری، با نرم افزار STATA و Equal تجزیه و تحلیل گردید.
یافتهها: یافتهها نشان داد که جمعا 21 متغیر در مطالعات این حوزه مورد بررسی قرار گرفتهاند. بعد از آزمون سوال اول مشخص شد تمامی 21 متغیر از لحاظ تاثیرگذاری بر پذیرش فناوری معنادار هستند. متغیرهای درک از مفید بودن، درک از سهولت، نگرش و تصمیم به استفاده در اغلب مطالعات مورد بررسی قرار گرفتهاند و از نظر کاربران بیشترین تاثیر را در پذیرش فناوری دارند. همچنین در سطح زیرگروهها، در زیرگروه عموم مردم متغیر لذت استفاده در رتبه بالاتری قرار گرفت. در زیرگروه دولت الکترونیک متغیرهای اعتماد و قابلیت دسترسی، در زیر گروه کارکنان سازمانها مهارت و توانایی و تاثیر اجتماعی و در زیر گروه آموزش الکترونیک نیز متغیر لذت از تاثیر بالایی برخوردار بودند.
نتیجه گیری: متغیرهای زیادی هستند که در امر پذیرش فناوری اطلاعات و ارتباطات دخیل و اثرگذارند. در این بین متغیرهایی که در اغلب مدلهای رایج که در این زمینه وجود دارند، بیشترین نقش را در امر پذیرش فناوری ایفا میکنند. برخی مدلهای پذیرش فناوری اطلاعات و ارتباطات مانند مدل دیویس بیشترین کاربرد را در بین محققین داشته و اغلب مطالعات بر اساس چنین مدلهایی انجام میگیرد.