چکیده:
ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ 6 ﺟﻨﺒﻪ از ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه و اﻓﺮاد ﻏﯿﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه 60-20 ﺳﺎﻟﻪ در ورزش ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. 217 ﻧﻔﺮ از اﻓﺮاد ﻓﻌﺎل در ﻣﺤﻞ اﯾﺴﺘﮕﺎه ﻫﺎی ورزش ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ و 217 ﻧﻔﺮ از ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﻬﺮاﻧﯽ ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل، آزﻣﻮدﻧﯽ ﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ را ﺗﺸﮑﯿﻞ دادﻧﺪ. در ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ 72 ﺳﺆال ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ 6 ﻣﻘﯿﺎس از 15 ﻣﻘﯿﺎس ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺎﻣﻞ: ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ، راﺑﻄﻪ ی زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ، رﺿﺎﯾﺖ ﺷﻐﻠﯽ، راﺑﻄﻪ ی اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪ، رﻓﺘﺎر ﻧﻮع دوﺳﺘﺎﻧﻪ را اﻧﺪازه ﮔﯿﺮی ﮐﺮده اﺳﺖ. اﻋﺘﺒﺎر اﯾﻦ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻫﺎی ﻗﺒﻠﯽ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ 0/81، 0/85 اﻋﻼم ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﯿﺰ اﻋﺘﺒﺎر آن از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﺮم اﻓﺰار اس ﭘﯽ اس اس، 0/83 ﺑﺮآورد ﺷﺪ. اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ آزﻣﻮن ﻫﺎی) u، T-test ﻣﺎن وﯾﺘﻨﯽ و ﮐﻮﻟﻤﻮﮔﺮاف- اﺳﻤﯿﺮﻧﻒ (در ﺳﻄﺢ 0/05> p )ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن داد ﺑﯿﻦ ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه و ﻏﯿﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه در ورزش ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽ داری وﺟﻮد دارد، ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد ﻓﻌﺎل ﺑﺎﻻﺗﺮ اﺳﺖ. ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪه ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﯿﺰ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻧﻤﺮه ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ اﻓﺮاد ﻓﻌﺎل ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل در ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻫﺎی ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ ﺑﺪﻧﯽ، راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪ و رواﺑﻂ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ رواﺑﻂ ﻧﻮع دوﺳﺘﺎﻧﻪ زﻧﺎن ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه و ﻏﯿﺮ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽ داری ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ. اﻣﺎ زﻧﺎن ﻏﯿﺮ ﻓﻌﺎل ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺎن ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪه در ورزش ﻫﻤﮕﺎﻧﯽ، از رواﺑﻂ زﻧﺎﺷﻮﯾﯽ ﺑﻬﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮدﻧﺪ.
خلاصه ماشینی:
بررسی متغیرهای تشکیل دهنده کیفیت زندگی نیز نشان داد که نمره کیفیت زندگی افراد فعال نسبت به افراد غیر فعال در متغیر های بهزیستی بدنی، رابطه با فرزند و روابط اجتماعی بیشتر و بهتر بود.
روش شناسی تحقیق تحقیق حاضر از نوع توصیفی است ، شرکت یـا شـرکت نکـردن در ورزش همگـانی بـه عنـوان متغیـر مستقل و کیفیت زندگی به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است ، ضمن اینکه متغیرهای طبقه ای سن ، وضعیت تأهل ، تعداد اعضای خانواده ، وضعیت اشتغال ، میزان تحصـیلات ، میـزان درآمـد و شـغل همسر مورد بررسی قرار گرفته است .
در قسمت یافته هـای کمـی نیز نتایج حاکی از این امر بود که زنان ورزشکار از سـلامت جسـمانی بـالاتری نسـبت بـه زنـان غیـر ورزشکار برخوردارند، همچنین زنان ورزشکار دارای رابطه بهتری با فرزندان خود هستند، ضمن اینکه از نظر روابط اجتماعی نیز در شرایط بهتری نسبت به زنان غیر ورزشکار قرار داشـتند.
شاید به این علت که افراد با سطح سواد بالاتر از نظر اجتماعی و رفتارهـای خـاص اجتمـاعی نیـز در سـطح بـالاتری قـرار میگیرند و از طریق تحصیلات روش های بهتر زیستن را فرا میگیرند، همین نتایج در تحقیق مختـاری نیز به دست آمده است که دلیل آن را داشتن اطلاعات کافی و دانش مربوط به آثار ورزش روی کیفیت زندگی عنوان شده بود.