خلاصه ماشینی:
"و تا کسی از مسند غرور به زیر نیاید و باور نکند که سخنان خود او هم(که خود علمی و صادقشان میپندارد)ممکن است نه صادق باشند و نه کامل و نه خالص،به این دقیقهء شریفه تفطن نخواهد یافت که نگاه معرفت شناسانه از بن نگاهی دیگرست و برای ورود درین وادی مقدس،باید خلع نعلین کرد.
گیریم که کسی در شیطان دانستن میکرب و یا در تفسیر مس شیطان و پیدایش صرع،خطا کرده باشد و این رأی تفسیری خود را بر اندیشهیی نادرست بنا نهاده باشد،ولی مگر خطاها جزو«علم»نیست؟و مگر بحث ما بر سر علمشناسی و معرفت شناسی نیست؟مگر این معرفت شناسی،به معرفتهای موجود و محقق نظر نمیکند؟ کافیست که خطایی روشمند باشد تا متعلق به پیکرهء علم محسوب شود.
کیهان فرهنگی در طول راه پرفرازی که از سالیان پیش آغاز کرده و تاکنون ادامه داده است،همیشه و در هر مقام حرمت همهء اندیشمندان و بزرگان علم و خادمان فرهنگ و دیانت این مرز و بوم را پاس داشته و بر این مهم مداومت کرده است."