چکیده:
شناخت صحیح از مفهوم آزادی و بررسی جایگاه دقیق آن در قوانین اساسی، در دنیایی که آزادی را بهعنوان ارزشی بیبدیل معرفی میکند، از اهمیت بسیاری برخوردار است. با دقت در مفهوم آزادی میتوان دریافت که تفاوتهای موجود میان فرهنگها و مبانی فرهنگی دلیل بسیاری از اختلافات در مفهوم آزادی است. جمهوری اسلامی ایران بهعنوان نظامی که هم اسلامیت و هم جمهوریت را مبنای کار خویش قرار داده است، به مقوله آزادی نگاهی دقیق و منبعث از مبانی اصیل دینی دارد، که در قانون اساسی آن بهعنوان میثاق ملی تبلور یافته است. بررسی جایگاه آزادی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هم از آن جهت که همواره مورد هجوم فکری و نرم دشمنان است، و هم از آن جهت که قانون اساسی آن میتواند بهعنوان الگویی برای سایر کشورهای اسلامی خصوصا در عصر بیداری اسلامی باشد، از اهمیت دوچندانی برخوردار است. مقاله پیشرو بهروش توصیفی تحلیلی و به صورت اسنادی و کتابخانهای به بررسی جایگاه آزادی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران میپردازد.
خلاصه ماشینی:
لذا باید گفت که اصل امر به معروف و نهی از منکر در قانون اساسی نه تنها نقض آزادیهای مشروع ملتی که برای اسلام انقلاب کردهاند، نیست بلکه با ایجاد یک نظارت همگانی و متقابل سبب میشود که هیچ کس از اصول آزادی تخطی نکند و همه افراد در مسیر آزادی خود حرکت و آزادی دیگران را نقض نکنند.
قانون اساسی به قدری متقن و مستحکم است که با شبهههایی که دشمنان خارجی و افراد مغرض و بعضا نادان داخلی ایجاد میکنند همچون شبهه آزادی و معارضه آن با اصول ولایت مطلقه فقیه، نظارت شورای نگهبان بر انتخابات و اصل امر به معروف و نهی از منکر، نهتنها نقصی به آن وارد نمیشود، بلکه روزبهروز جنبههای برتری و پویایی آن مشخصتر میشود و بنده علت این امر را این میدانم که در تمام اصول قانون اساسی سعی شده تا بر اساس موازین مستحکم دین اسلام این امر تأمین شود و ازآنجاییکه دین اسلام، هر روز زوایای تازه و پر محتوایش بیشتر و بیشتر معلوم میگردد، قانون اساسی که بر طبق قوانین اسلام باشد، نیز بهترین قانون اساسی خواهد بود که میتواند بهعنوان الگویی کاملا موفق برای کشورهای بیدار شده مسلمان قرار گیرد.