چکیده:
در هر جامعهای، نوعی آگاهی جمعی وجود دارد که آن را آگاهی ملّی گویند و در ادبیّات فارسی با عنوان «درون مایۀ ملّی– میهنی» مطرح میگردد. هدف این مقاله تبیین دیدگاه غلامعلی رعدی آذرخشی نسبت به زبان، فرهنگ، تمدّن و ارزشهای اجتماعی ایران و بررسی و تحلیل درونمایههای ملّی و میهنی و کارکرد ادب حماسی معاصر در سرودههای رعدی و نیز ارزشیابی نقطهنظرهای این گویندة بزرگ ادب غنایی و حماسی معاصر است. نویسندگان در این جستار کوشیدهاند با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بهرهگیری از روش کتابخانهای، درونمایههایی نظیر وطندوستی، دشمنستیزی و شخصیّتهای ملّی و تاریخی را بررسی کنند. نتایج این پژوهش نشان میدهد که رعدی به کارکردهای حماسی معاصر از جمله استعمارستیزی، توجّه به هویّت و زبان ملّی و حفظ استقلال و تمامیّت ارضی توجّه داشته است. نگرش او به مفهوم میهن و وطندوستی تا حدّی متفاوت از نگاه دیگر شاعران است و گستردگی اندیشة شاعر در بزرگداشت شخصیّتهای تاریخی و ملّی از گذشته تا حال امتداد دارد.
In every society there exists a kind of collective consciousness known as national awareness and it is expressed in Persian literature as national patriotic theme. The purpose of this article is to discuss and evaluate Gholam Ali Ra’di Azarakhshi’s viewpoints regarding Persian language, culture, civilization, and social values of Iran and to study and analyze national and patriotic themes in his compositions. Furthermore, the application of contemporary epic literature in his compositions is studied. Using descriptive analytic and library approach the attempt is made in this article to study themes such as patriotism, antagonism towards enemy, also to study national and historical characters. The results obtained show that Ra’di paid special attention towards contemporary epic functions such as anti-colonialism, national identity and language, preservation of independence and territorial integrity. His attitude towards the concept of homeland and patriotism is to a large extent different from that of other poets. The vastness of his thoughts in celebrating national and historical figures spans past till present characters.
خلاصه ماشینی:
نویسندگان در این مقاله ، به درون مایۀ ملی-میهنی و کارکرد آن در شعر معاصر، حفـظ زبان فارسی و وحدت ملی، وطن دوسـتی، دشمن شناسـی و دشمن سـتیزی و بزرگ داشـت شخصیت های ملی و تاریخی در شعر رعدی آذرخشی پرداخته اند تا نشان دهند کـه شـعر رعدی با کارکردهای ذکرشده ، رویکرد حماسی دارد.
(152 :1364 رعدی این لهجه ها را جویباری میداند که باید به دریای زبان فارسی هدایت شوند: ایـن زبـان پارســی پیونـد قومیـت بــود ورنه استقلال ما هرگـز نمانـد برقـرار (همان : ١٥٣) شـاعر میکوشـد تـا جوانـان کشـور از هویـت خـود آگـاهی یابنـد و از روی ناآگـاهی، ارزش های ملی خود را چون زبان ، تاریخ و فرهنگ دیرین ایران زمـین فرامـوش نکننـد تـا عشق به زبان و فرهنگ و هویت ایرانی در وجودشان شعله ور بماند: وای بر قومی که فخرش بر زبان اجنبی است زشت تر زان ، کز زبان مادری او راست عار (همان : ١٥٤) در بخش پایانی چکامه ، به نیرنگ بعضـی از حامیـان زبـان ترکـی بیگانـه و مغـرض در آذربایجان که ترکی تحمیلی و شایع در آذربایجان امـروز را ترکـی آذری مینامنـد، اشـاره دارد و هشدار میدهد که باید مراقـب بـود تـا بـر اثـر ایـن نام گـذاری نـاروا، زبـان کهـن آذربایجان ، یعنی «زبان آذری» -که زبان مادری ماست - فراموش نشود.
هدف نویسندگان در این مقاله ، تبیین دیدگاه شاعر نسـبت بـه زبـان فارسـی و وحـدت ملـی، فرهنـگ ، حفـظ استقلال و تمامیت ارضی، پاس داری از فرهنگ ملی و بزرگ داشـت شخصـیت های ملـی و تاریخی گذشته و معاصر است .