چکیده:
اهداف: اثرات جنگ، عمیق، مداوم و پیچیده است و با مبتلاکردن افراد بازمانده از جنگ به اختلالات یا آسیبهای جسمی و روانی متوقف نمیشود، بلکه تا عمق خانوادهها و مراقبتکنندگان آنها نیز نفوذ پیدا میکند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحمیلی بود.
مواد و روشها: در این پژوهش نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل، 30 نفر از دختران جانبازان عضو بنیاد شهید و امور ایثارگران و جانبازان شهرستان فلاورجان در سال 1396 به شیوه نمونهگیری هدفمند انتخاب شده و بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را طی 8 جلسه دریافت کرد، ولی گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت ننمود. پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریچی، بهعنوان ابزار پژوهش استفاده شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS 23 و از طریق آزمونهای تحلیل کوواریانس تکمتغیره، T مستقل و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: با تعدیل نمرات پیشآزمون، بین میانگین نمرات ابراز وجود گروههای آزمایش و کنترل در مرحله پسآزمون تفاوت معنیداری وجود داشت و میانگین نمرات در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بالاتر بود (23.260=F؛ 0.0001=p).
نتیجهگیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ابراز وجود دختران جانبازان جنگ تحمیلی موثر است
<strong> Background and Aim</strong><span dir="RTL">:</span> The effects of war are profound, persistent and complex, and do not stop with the outbreak of war or physical and psychological disturbances, but also to the depth of their families and carers. The present study aims to the efficacy of acceptance and commitment therapy on the expression of the female veterans of war was imposed.<span dir="RTL"></span><br>
<strong> Methods:</strong> This research was a semi-experimental and pretest-posttest with <gwmw class="ginger-module-highlighter-mistake-type-3" id="gwmw-15571199190852298050291">control group</gwmw>. The research population was female veterans of Falavarjan city in 2017. Among them, 30 girls were selected using <gwmw class="ginger-module-highlighter-mistake-type-3" id="gwmw-15571199205477030898981">available sampling method</gwmw>. Were selected and randomly assigned to two experimental and control groups (15 subjects per group). Participants in the experimental group participated in 8 sessions, 90 minutes of admission and commitment therapy, while the control group did not receive any interventions. In order to collect the data, the Assertiveness Questionnaire (Gmbrill & Richie) was used and participants participated in 8 sessions of acceptance and commitment therapy. Data were analyzed using SPSS-23 software through multivariate covariance analysis.<span dir="RTL"></span><br>
<strong> <gwmw class="ginger-module-highlighter-mistake-type-3" id="gwmw-15571199243242364469359">Results</gwmw>:</strong> The results indicated a significant difference between the two groups in the assertiveness assertiveness variable (p <0.05). In other words, with respect to Eta, 49% of the assertiveness scores in the post-test phase were due to the effect of treatment based on admission and commitment.<br>
<strong> Conclusion:</strong> According to the findings of this study, the efficacy of acceptance and commitment therapy was confirmed on the existence of female veterans of war. Therefore, interventions based on this approach can be useful to them.