چکیده:
دوران کودکی بدلیل شکلگیری شخصیت فرد، از مهمترین و موثرترین دورانهای زندگی هر فرد است. در این پژوهش، هدف، تدوین و بررسی اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری با تاکید بر نظریه انتخاب، بر بهبود رابطه والد-فرزندی و رضایت از زندگی مادران بود و فرض بر این بود که آموزش برنامه فرزندپروری با تاکید بر نظریه انتخاب، بر بهبود رابطه والد-فرزندی و رضایت از زندگی جامعه هدف موثر است. روش پژوهش مورد استفاده در این پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش، جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای فرزندان زیر شش سال و نمونه آماری، از روش نمونهگیری در دسترس و شامل کلیه مادران دارای فرزندان زیر شش سال مراجعهکننده به خانههای سلامت شهرداری تهران در مناطق 3، 5، 14 و 20 بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامههای رابطه والد-فرزندی (CPRS) پیانتا (1994) و رضایت از زندگی (SWLS) داینر و همکاران (1985) بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها و تعمیم یافته-ها، از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که آموزش فرزندپروری با تاکید بر نظریه انتخاب، بر بهبود رابطه والد-فرزندی و رضایت از زندگی مادران تاثیر معناداری دارد. مقدار اتا محاسبه شده نشان داد که 62 درصد از تغییرات رابطه والد-فرزندی و 19 درصد از تغییرات رضایت از زندگی، مربوط به عامل آموزش میباشد. بنابراین میتوان گفت که این برنامه میتواند در بهبود رابطه والد-فرزندی و رضایت از زندگی، موثر باشد.
Infancy period is very important in life. This is a time of fundamental formation of character. In this investigation, effectiveness of instructional plan of child-rearing with emphasis on choice theory on improvement of parent-child relationship and life-satisfaction of mothers is studied. In this research, the assumption was that instruction of instructional plan of child-rearing with emphasis on choice theory is influential on parent-child relationship and life-satisfaction of mothers. <br /> This research was quasi-experimental with pre-post test and control group. The statistical population of this research consisted of all mothers living in Tehran. The sample consisted of 30 mothers. parent-child relationship Measure and Satisfaction with Life Scale are used in this study. Covariance test has been used for the analysis. The results showed that instructional plan of child-rearing has a meaningful influence on the parent-child relationship and life-satisfaction of mothers. Therefore this instructional plan can be effective on increase of parent-child relationship and life-satisfaction of mothers.
خلاصه ماشینی:
اثربخشی برنامه آموزشی فرزند پروری با تأکید بر نظریه انتخاب بر بهبود رابطه والد-فرزندی و رضایت از زندگی مادران زهرا نیلی احمدآبادی ١ / فریبرز باقری *٢ / حسین سلیمی بجستانی 3 تاریخ دریافت : ٩٨/٣/٢٥ تاریخ پذیرش : ٩٨/٦/٢٢ چکیده دوران کودکی به دلیل شکل گیری شخصیت فرد، از مهم ترین و مؤثرترین دوران های زندگی هر فرد است .
یافته های پژوهش نشان داد که آموزش فرزند پروری با تأکید بر نظریه انتخاب ، بر بهبود رابطه والد- فرزندی و رضایت از زندگی مادران تأثیر معناداری دارد.
فرزند پروری ، برنامه آموزشی ، نظریه انتخاب ، رابطه والد-فرزندی ، رضایت از زندگی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ١- دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران .
سپس با استفاده از منابع مک کی و فنینگ (٢٠٠٩؛ ترجمه شهرآرای، ١٣٩٥)، سیف (١٣٩٢)، اشتاین برV (بیتا؛ ترجمه عابر، ١٣٩٣)، نلسن و همکاران (١٩٩٧؛ ترجمه فرشچی و ایزدی، ١٣٩٦)، بازارت (بیتا؛ ترجمه آرام نیا و حسینی، ١٣٨٦)، فابر و مازلیش (٢٠١٢؛ ترجمه معتکف و عباسی فر، ١٣٩٢)، وایکاف و یونل (٢٠٠٤؛ ترجمه ثقفی، ١٣٩٦)، گوردون (٢٠٠٠؛ ترجمه فرجادی، ١٣٩٦)، کوهن (٢٠٠٠؛ ترجمه اندرودی، ١٣٩٦)، دینک مایر و مکی (١٩٩٧؛ ترجمه فیروزبخت ، ١٣٩٢)، پوپ و همکاران (بیتا؛ ترجمه تجلی، ١٣٨٥)، محتوا و تکالیف استخراج گردید.
بحث و نتیجه گیری هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه آموزشی فرزند پروری با تأکید بر نظریه انتخاب بر بهبود رابطه والد-فرزندی و رضایت از زندگی مادران میباشد.