چکیده:
هدف از انجام مطالعة حاضر، تأثیر شدتهای مختلف تمرین مقاومتی و استقامتی بر بیان microRNA-133a (mir-133a)، RUNX2 و گیرندة فعالکنندة تکثیر پروکسی زوم گاما (PPARγ) در مغز اسـتخوان موشهای صحرایی نر سالمند نژاد ویستار بود. 40 سر موش صحرایی نر سالمند (میانگین سنی: 23 ماه، میانگین وزن: 27/438 گرم) نژاد ویستار به پنج گروه مساوی هشتتایی شامل تمرینهای مقاومتی و استقامتی با شدت متوسط و شدید و گروه کنترل بهطور تصادفی تقسیم شدند. تمرینهای مقاومتی متوسط و شدید بهترتیب با شدت 60 درصد و 80 درصد حداکثر ظرفیت حمل ارادی با استفاده از نردبان مقاومتی، تمرین استقامتی با شدت متوسط 70-60 درصد سرعت بیشینه و تمرین استقامتی با شدت شدید 110-80 درصد سرعت بیشینه، با استفاده از تردمیل جوندگان انجام شدند و هر دو نوع تمرین پنج روز در هفته بهمدت هشتهفته انجام شدند. بعد از پایان دورة تمرین، بیان mir-133a ، RUNX2 و PPARγ در بافت مغز استخوان تیبیا به روش RT–PCR اندازهگیری شد. تجزیهوتحلیل آماری با استفاده از آزمون کروسکال والیس در سطحP ≤ 0.05 انجام شد. این پژوهش نشان داد که میزان بیان mir-133a0.197) = P)، Runx2 (0.960 =P ) و PPARγ0.872) = P) در گروههای تمرینی با شدت بالا و متوسط در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری نداشت؛ بنابراین، بهنظر میرسد که تغییرات سلولی متابولیسم استخوان پس از انجام چنین تمرینهایی به دورههای طولانیتر تمرین ورزشی یا اندازهگیریهای دیگری بهویژه در سطح پروتئومیکس نیاز دارد که باید در پژوهشهای آینده بررسی شود.
Objective: aging is known as a low bone mass and microarchitectural deterioration of bone tissue, resulting in increased risk of fracture. However, appropriate exercise for the prevention and treatment of osteoporosis has not been determined. The aim of this study was to determine the effects of compare effects of aerobic and resistance exercise training protocols with different intensities on microRNA-133a (mir-133a), Runx2 and Peroxisome proliferator-activated receptors-gamma (PPARγ) in bone marrow Wistar elderly rats. This experimental study was done on 40 Wistar male rats (23-month-old and with an average weight of 441.75 gram). They were randomly divided into five equal groups (n=8) include moderate (60% Maximum voluntary carrying capacity) or high (80% Maximum voluntary carrying capacity) intensity resistance training, moderate (60-110% Maximum speed) or high (80-110% Maximum speed) intensity endurance training and control. The two training groups completed 8 weeks of training program, 5 days a week according to resistance or endurance protocols. After completing training, expression of mir-133a, Runx2 and PPARγ on bone marrow were measured RT-PCR. The statistical analysis was performed using Kruskal-Wallis test with significance level of P
خلاصه ماشینی:
تأثیر شدتهای مختلف تمرین مقاومتی و استقامتی بر بیان microRNA-133a و دو فاکتور نسخهبرداری استئوژنز و آدیپوژنز Runx2 و PPARγ در مغز استخوان موشهای صحرایی نر سالمند نژاد ویستار زهرا همتی فارسانی1، ابراهیم بنیطالبی2، محمد فرامرزی3، امین بیغم صادق4 1.
استاد علوم درمانگاهی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران تاریخ دریافت: 30/04/1397 تاریخ پذیرش: 20/08/1397 چکیده هدف از انجام مطالعة حاضر، تأثیر شدتهای مختلف تمرین مقاومتی و استقامتی بر بیان microRNA-133a (mir-133a)، RUNX2 و گیرندة فعالکنندة تکثیر پروکسی زوم گاما (PPARγ) در مغز اسـتخوان موشهای صحرایی نر سالمند نژاد ویستار بود.
ازاینرو، در مطالعة حاضر، از یک مدل حیوانی برای بررسی اثر شدتهای مختلف تمرینی مقاومتی و استقامتی بر بیان mir-133a و دو فاکتور نسخهبرداری استئوژنز و آدیپوژنز Runx2 و PPARγ در مغز استخوان موشهای صحرایی نر سالمند نژاد ویستار استفاده شده است.
دادههای این پژوهش نشان دادند که بیان ژن mir-133a، Runx2 و PPARγ در پنج گروه پس از هشت هفته تمرین استقامتی و مقاومتی با شدتهای مختلف، تفاوت معناداری نداشت.
نتایج نشان داد که تمرینهای ورزشی استقامتی و مقاومتی در شدتهای مختلف این پژوهش نتوانستند از تمایز استئوژنیک به آدیپوژنیک سلولهای مغز استخوان موشهای صحرایی سالمند جلوگیری کنند و متعاقب آن، ما هیچ تغییری در عوامل استئوژنیک و آدیپوژنیک، Runx2 و PPARγ توسط پروتکل تمرین استقامتی مشاهده نکردیم.
Physical activity increases the total number of bone-marrow-derived mesenchymal stem cells, enhances their osteogenic potential, and inhibits their adipogenic properties.
Physical activity improves age‐related decline in the osteogenic potential of rats' bone marrow‐derived mesenchymal stem cells.
Effect of decreased physical activity on bone mass in exercise-trained young rats.