چکیده:
سخنرانی سالانه رهبران سیاسی در مجمع عمومی سازمان ملل از بارزترین فرصتها برای اعضای این سازمان است تا رویکرد بینالمللی دولت متبوعشان را در تریبونی جهانی عرضهکنند. در مقاله حاضر ضمن بهکارگیری روشهای تحلیل محتوا و تحلیل گفتمان تلاش شده متن سخنرانی حسن روحانی و دانلد ترامپ در مجمع عمومی سال2017م از حیث کمی وکیفی بررسی میشود و گفتمانهای مذکور در چارچوب نظریه مدیریت هماهنگ معنا (CMM) به عنوان یکی از نظریات حوزه ارتباطات میان فرهنگی عرضه شود. کاربست این نظریه در تحلیلگفتمان نشان داد، در حالیکه سخنان روحانی عمدتا از موضع «معترض»، متوجه مسائل منطقهای و روابط برابر ایران-جهان بوده؛ ترامپ با اتخاذ موضعی بالا به پایین در مقام «ناظم جهان»، الگویی از دولت و ملت آمریکا را به عنوان برنامه عمل سایر کشورها ارائه کرده است. همچنین بهرهمندی از سه سطح تفسیری، انتقادی و کاربردی نظریه CMMروشن کرد که اولا؛ تضادهای هویتی عرضه شده در دو سخنرانی ناشی از الگوی متفاوت جهانی فرهنگ نزد هرکدام از سخنرانان بوده و ثانیا؛ تنها راه حل، اتخاذ راه سومی است که میتواند وجهه تهدیدآمیز یا معترض طرفین را در بستری محترمانه و در عین حال عادلانه به مفاهمه، گفتگو و تعامل مبدل سازد و امکان ارتباطات دوسویه را در قالب سازمانهای فراملی فراهم آورد
خلاصه ماشینی:
در مقاله حاضر ضمن به کارگیری روش های تحلیل محتوا و تحلیل گفتمان تلاش شده متن سخنرانی حسن روحانی و دانلد ترامپ در مجمع عمومی سال ٢٠١٧م از حیث کمی وکیفی بررسی می شود و گفتمان های مذکور در چارچوب نظریه مدیریت هماهنگ معنا (CMM) به عنوان یکی از نظریات حوزه ارتباطات میان فرهنگی عرضه شود.
کاربست این نظریه در تحلیل گفتمان نشان داد، در حالیکه سخنان روحانی عمدتا از موضع «معترض »، متوجه مسائل منطقه ای و روابط برابر ایران -جهان بوده ؛ ترامپ با اتخاذ موضعی بالا به پایین در مقام «ناظم جهان »، الگویی از دولت و ملت آمریکا را به عنوان برنامه عمل سایر کشورها ارائه کرده است .
این امر به خصوص به سبب اختلافاتی که میان ایران و ایالات متحده بوده ، به طور ویژه پس از انقلاب اسلامی به عرصه ای جهانی برای عرضه نظرگاه های مخالف و البته تقابل گفتمانی توسط رؤسای جمهور دو کشور نیز تبدیل شده است .
شکل شماره (١) تصویری شماتیک از روش تحلیل گفتمان پدام را ارائه میکند: (رجوع شود به تصویر صفحه) جامعه مورد مطالعه و واحد تحلیل مقاله حاضر به روش کیفی انجام میپذیرد، مشخصا به دیپلماسی دو کشور ایران و آمریکا در قبال یکدیگر میپردازد و واحد تحلیل در آن عبارت خواهد بود از «متن کامل سخنرانی رئیس جمهور ایران ، حسن روحانی و رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، دانلدترامپ » که در سال ٢٠١٧ در مجمع عمومی سازمان ملل ایراد شده است .