چکیده:
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب بر کیفیت رابطه مادر- پسر صورت گرفت. پژوهش در چارچوب یک طرح شبهآزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون و آزمون پیگیری با گروه کنترل اجرا شد. جامعه پژوهش شامل مادران و پسران پایه هشتم و نهم مدارس باقرشهر در سال 95-96 بود. بهمنظور انجام مداخلات، تعداد 40 نفر از مادران داوطلبی که فرزندانشان پس از نمونهگیری تصادفی خوشهای در آزمون غربالگری شرکت و مشکلات رابطهای با مادران خود را گزارش داده بودند، انتخاب شدند. سپس بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش گمارده شدند. کلیه آزمودنیها (فرزندان) قبل و بعد از آموزش از طریق آزمون نگرش فرزند نسبت به مادر (CAMS) در سهمرحله (پیشآزمون، پسآزمون و آزمون پیگیری) ارزیابی شدند. بهمنظور تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر استفاده گردید. نتایج نشان داد مداخله در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، در مراحل پسآزمون و آزمون پیگیری موجب کاهش نمرات مشکلات رابطهای شد. همچنین این مطالعه نشان داد که میانگین اندازه اثر هفتجلسه آموزش دوساعته برنامه فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب بر بهبود کیفیت رابطه مادرـ پسر به میزان 6/ 24 درصد بوده است. بنابراین، آموزش فرزندپروری مبتنی بر نظریه انتخاب اثربخشی مطلوب را برای بهبود کیفیت رابطه مادر- پسر داراست.
خلاصه ماشینی:
rAellsaotiohniaslsptruodbylshmoswinedpohsta-tttehset aanvderfaoglleoewff-eucpt tseiszteميانگين اندازه اثر هفت جلسه آموزش دوساعته برنامه فرزندپروري hours sessions of choice-theory-٢ of sevenمبتني بر نظريه انتخاب بر بهبود کيفيت رابطه مادرـ پسر به ميزان -parenting program improving quality of mother٢٤/٦ درصد بوده است .
A. در اين ميان ، مرور ادبيات مربوط به روان شناسي و آسيب شناسي نشان ميدهد که موضوع تعامل مادر- فرزند از عمده ترين زمينه هاي مطالعه روابط والدين با فرزندان ميباشد (عليزاده ، ١٣٨٠).
بنابراين ، قصد پژوهشگر بر آن است تا با توجه به نظريه انتخاب گلسر که نقطه مقابل روان شناسي کنترل بيروني ميباشد، اثربخشي برنامه آموزشي فرزندپروري مبتني بر نظريه انتخاب را بر بهبود کيفيت رابطه والد- فرزند مورد ارزيابي قرار دهد.
همچنين نحوه پراکندگي آزمودنيها برحسب تحصيلات مادر، وضعيت اقتصادي- اجتماعي خانواده و پايه تحصيلي فرزندان از قرار زير ميباشد: جدول ٢ـ ويژگيهاي جمعيت شناختي نمونه متغير گروه کنترل گروه آزمايش کل (به تصویر صفحه رجوع شود) به منظور مقايسه نمرات دو گروه در پيش آزمون ، پس آزمون و آزمون پيگيري از دو شاخص ميانگين و انحراف معيار استفاده شد که خلاصه نتايج در جدول ٣ ارائه شده است .
از اين رو، مبتني بر يافته هاي حاضر فرضيه پژوهش مبني بر اين که تأثير آموزش فرزندپروري مبتني بر نظريه انتخاب بر بهبود کيفيت روابط والد- فرزند پايدار است ، مورد تأييد ميباشد.
بنابراين ، برنامه آموزشي فرزندپروري مبتني بر نظريه انتخاب بر بهبود روابط والد- فرزند مؤثر است .