جایی که دنیا به اتمام می رسد! (نگاهی به نمایشگاه عکس مجید کورنگ بهشتی در موزه هنرهای معاصر اصفهان) خبر و گزارش

"زمانی که وارد سالن و گالری نمایشگاه‌ می‌شوی،هیچ چیز در جای مخصوص تابلوها نصب نشده‌ است،در آن موقع،در یک لحظه از همه چیز خالی می‌شوی، تا این‌که عکس‌های بزرگ را نصب شده بر قسمت بالای دیوار نزدیک به طاق بلند سالن مشاهده می‌کنی،که البته این خود نوعی‌ به هیچ گرفتن و نوعی بی‌اعتنایی به فضای معمولی نمایشگاهی‌ است که چشم‌های ما به‌آن خو کرده و ما را عادت داده همه چیز را آماده و بدون هیچ تلاشی در راستای زاویه مستقیم دید چشم‌ نگاه کنیم،ازاین‌رو بینندهء این نمایشگاه برای دیدن عکس‌ها،به‌ ناچار باید افق نگاهش را به سمت بالا ببرد با درنظر داشتن این‌ نکته که این زاویه نگاه،به تقریب همان زاویه نگاهی است که‌ عکاس بسیاری از سوژه‌هایش را عکاسی کرده،ارائه این چنینی‌ نمایشگاه،آن را از دیگر نمایشگاه‌های مشابه متفاوت کرده و باعث شده بیننده در بازنمایی عکس‌ها،خود را با فضا درگیر کند."