چکیده:
به کارگیری انرژیهای نو و تجدیدپذیر بویژه انرژی خورشید، این منبع لایزال الهی به دلیل دریافت آسانتر و در دسترسبودن آن، در طی سالهای اخیر بیشتر مورد توجه دانشمندان و دانشجویان مرتبط با رشتههای انرژی قرار گرفته است. روشهای گوناگونی برای استفاده از این انرژی پاک و لایزال الهی وجود دارد، اما گرمکردن آب با استفاده از آبگرمکنهای خورشیدی، آسانترین و اقتصادیترین روش موجود میباشد. در این تحقیق با در نظر گرفتن تورم و ارزش زمانی سرمایه، بررسیهای اقتصادی برای دوره بازگشت سرمایه جایگزینی آبگرمکنهای خورشیدی به جای انواع گازی آن در ساختمانهای مسکونی شهر تهران صورت گرفته است. در ابتدا تحلیل اقتصادی با در نظرگرفتن پرداخت همه هزینههای جایگزینی توسط ساکنان در یک ساختمان مسکونی بررسی گردید. سپس اجرای طرح جایگزینی آبگرمکنهای خورشیدی توسط دولت از طریق یارانه وزارت نیرو محاسبه شد. پس از بررسی استراتژیهای مختلف جایگزینی آبگرمکنهای خورشیدی به جای آبگرمکنهای گازی موجود و با توجه به اهمیت بحثهای اقتصادی و محیطزیستی، جایگزینی آبگرمکنها توسط شهروندان به دلیل مسائل مالی و طولانی بودن دوران بازگشت سرمایه (2/ 11 سال)، در عمل غیرممکن است. از سوی دیگر با توجه به کاهش تولید آلایندههای هوا و همچنین گازهای گلخانهای (به ویژه CO2 به میزان7/ 2 میلیون تن در سال) و توانایی صادرات گاز صرفه جویی شده به کشورهای همسایه، استراتژی پرداخت هزینههای اولیه توسط وزارت نیرودارای بازگشت سرمایه بسیار منطقیتری(تقریبا 2 سال) میباشد.
In this study, inflation and time value has been taken into account for the economic investigation of the period of return on investment in replacing natural gas water heaters in Tehran residential buildings. First, the economic analysis was calculated considering all replacing cost by the residents. Second, the calculation was done if the government through the Ministry of Energy pays for all replacing cost. After reviewing various strategic of replacing natural gas boilers with solar water heaters considering the importance of economic and environmental subjects, replacing by citizens because of the financial problems and a long period of return on investment (11.2 years) is impossible. On the other hand, due to reduction of air pollution and greenhouse gas emissions, especially CO2 which is calculated around 2.7 million ton per year, and the country's ability to exporting natural gas to neighboring countries, the strategy of subsidize of replacing by the Ministry of Energy has a return on investment (around 2 years) is much more reasonable.
خلاصه ماشینی:
امکان سنجی اقتصادي و زیستمحیطی استفاده از انرژي خورشیدي در تأمین آب گرم مصرفی ساختمانهاي مسکونی (مطالعه موردي: شهر تهران) تاریخ دریافت مقاله: 62/70/49 تاریخ پذیرش نهایی مقاله: 95/03/11 حسین یوسفی (استادیار دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران) سهیل رومی (دانشجوي کارشناسی ارشد مهندسی سیستم هاي انرژي، دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران) یونس نوراللهی (استادیار دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران) چکیده به کارگیري انرژيهاي نو و تجدیدپذیر بویژه انرژي خورشید، این منبع لایزال الهی به دلیل دریافت آسانتر و در دسترسبودن آن، در طی سالهاي اخیر بیشتر مورد توجه دانشمندان و دانشجویان مرتبط با رشتههاي انرژي قرار گرفته است.
در این تحقیق با در نظر گرفتن تورم و ارزش زمانی سرمایه، بررسیهاي اقتصادي براي دوره بازگشت سرمایه جایگزینی آبگرمکنهاي خورشیدي به جاي انواع گازي آن در ساختمانهاي مسکونی شهر تهران صورت گرفته است.
هدف از این مطالعه بررسی میزان کاهش آلایندهها، صرفه جویی در میزان انرژي مصرفی و دوران بازگشت سرمایه در صورت استفاده از آبگرمکنهاي خورشیدي در ساختمانهاي مسکونی شهر تهران است.
(Sae-Jung et al,2015:442)زیست محیطی برابر4/5سال است حیدرزاده و همکاران با توجه به اهمیت استفاده از انرژي خورشیدي در برنامه ریزي براي زیرساختهاي شهري به بررسی و مقایسه هزینههاي جایگزینی آبگرمکن هاي خورشیدي در مناطق شهري، با مطالعه موردي تهران و برلین پرداختند.
سپس جهت به دست آوردن میزان صرفهجویی گاز مصرفیشهر تهران در صورت استفاده از آبگرمکنهاي خورشیدي، لازم است تا حجم گاز مصرفی جهت گرمایش آب در بخش مسکونی شهر تهران به دست آید؛ سپس با توجه به کارایی آبگرمکنهاي خورشیدي درشهر تهران، مقادیر صرفهجویی اقتصادي در مصرف گاز طبیعی و کاهش آلایندههاي تولیدي مورد بررسی و محاسبه قرار میگیرد .