چکیده:
حادثه عظیم کربلا، صحنه ریزشها و رویشهایی است. انسانهای که با حسن اختیار و همراهی امام حسین (ع) عاقبت بخیر و سعادتمند شدند. در مقابل انسانهای که با سوء اختیار و یاری ننمودن ولی خدا دچار سوء عاقبت و زیا نکار شدند. دقت در زندگی هر یک از این افراد از نگاه تربیتی میتواند برای همگان عبرت آموز با شد. مقاله حاضر با روش توصیفی و روش کتابخانهای به مصادیق این رویشها و ریزشها پرداخت که حاصل آن چنین شد:
رویشها شامل افرادی همچون حرّ بن یزید ریاحی , زهیر بن قین , مسلم بن عوسجه و... و ریزشها شامل ضحاک بن عبدالله , مالک بن نضر ارحبی , عبیدالله بن حر جعفی و هرثمة بن ابی مسلم میباشد.
The episode of Karbala was a scene of joining and leaving certain people. Those who joined Imam al-Husayn became felicitous, and those who left him were the losers. As such, their lives may prove lessons for everybody. Examples of those who joined him include al-Hurr and Zuhayr b. al-Qayn, while others such as Ubayd Allah b. al-Hurr al-Ju`fi and Harthamah b. Abi Muslim were among the losers.
خلاصه ماشینی:
قیام امام حسین(، رویشها، ریزشها، حر بن یزید ریاحی، زهیر بن قین، مسلم بن عوسجه، ضحاک بن عبدالله، مالک بن نضر ارحبی، عبیدالله بن حر جعفی، هرثمة بن ابی مسلم مقدمه قرآن کریم هدف از بیان سرگذشت گذشتگان را عبرتآموزی برای صاحبان اندیشه و خرد میداند و میفرماید: (لَقَدْکانَ فِى قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُوْلِى الْأَلْبابِ(؛ (یوسف: 111) به راستى در سرگذشت آنان، براى خردمندان عبرتى است.
برخى گفتهاند: ابوالشعثا همراه عمرسعد از کوفه به کربلا آمد و آنگاه که عمر سعد پیشنهادهاى امام حسین( را رد کرد، از لشکرش جدا شد و به سپاه امام( پیوست و با آن حضرت بود تا در رکابش به شهادت رسید (بلاذری، 1977: 3/405).
او با شنیدن خبر آمدن امام حسین( به کربلا، در روزهاى پیش از جنگ، با شمارى دیگر از کوفه خارج شد و در شب هشتم محرم به کاروان حسینى پیوست و با آن حضرت بود تا آنکه در روز دهم محرم در حملۀ نخست سپاه عمرسعد، همراه شمارى دیگر از یاران امام در مقابله با آنان به شهادت رسید.
مسلم اولین شهید عاشورا در میان یاران امام حسین( است که در حمله اول به شهادت رسید.
هنگامی که خبر آمدن امام حسین( را به سوی کوفه شنیدند، در شب عاشورا مخفیانه خود را به امام رساندند و گفته شده که وی از جمله شهیدان کربلا در حمله اول سپاه عمر بن سعد در روز عاشوراست.
حضرت نخست، حجاج بن مسروق را به منظور همراهی و یاری به نزد او فرستاد، اما عبیدالله بن حر به فرستادۀ امام جواب رد داد و گفت: «به خدا سوگند از کوفه بیرون نیامدم جز آنکه اکثر مردم خود را برای جنگ مهیا میکردند و برای من کشته شدن حسین( حتمی شد.