خلاصه ماشینی:
"چنان که در ایران شاهدبودهایم،بعد از جنگهای جهانی اول ودوم،در زمان مشروطیت و مقاطعمختلف سیاسی و نیز در پیروزی انقلاباسلامی کاریکاتور نمود بیشتری داشتهاست و با وجودی که نزدیک به یکسده از حضور کاریکاتور در مطبوعاتاین کشور میگذرد،متأسفانه به اینهنر به اندازۀ کافی توجه نشده است،مدتی است که هنرمندان با دیدۀ طنزترسیمی به این رشته از هنر مینگرند وسعی در تکامل آن دارند.
این بیینال رویدادی بسیار مهم بود کهدر زمینۀ کاریکاتور رخ داد و با حضورگسترده هنرمندان ایرانی و خارجیاهمیت قابل توجهی پیدا کرد.
که آثار هنرمندان ایرانی را بهکاریکاتوریستهای معروف دنیادادم،حیرت کردند،بویژههنرمند فرانسوی که در اصلکاریکاتور را در ایران بعید میدانستپس از مشاهدۀ آثار،به طوردیدگاهش با این موضوع تغییرحال امیدارم با برگزاری نمایشگاهبین المللی و تداوم ایننمایشگاهها فرهنگ و هنر این مرز وبوم در عرصه جهانی شناختهدر هیچ جای جهان ندیدکاریکاتور را به صورت آکادمیآموزش دهند،اما وجود موزهکاریکاتور و نمایشگاههای بینالمللیخود کلاسهای آموزشی است،ومورد در ایران باید متشکمنسجمتر برخورد شود."